Quentin Massys (starszy), Matsys, Metsys, Messys (ur. 1465 lub 1466 w Leuven, zm. między 13 lipca a 16 września 1530 w Antwerpii)[1] – niderlandzkimalarz i medalier. Założyciel szkoły malarskiej w Antwerpii.
Życiorys
Jego ojcem był słynny w Leuven kowal, Joost Massys, a matką Katharina van Kinckem. Około 1492 Quentin poślubił Alyt van Tuylt, z którą miał trójkę dzieci. Żył już w tym czasie w Antwerpii (od 1491) i był członkiem gildii św. Łukasza[1]. Rok po śmierci pierwszej żony, w 1508, ożenił się z Catheriną Heyns, z którą miał dziesiątkę dzieci, m.in. Jana i Cornelisa, którzy również zostali artystami. Quentin Massys zmarł podczas epidemii w 1530.
Twórczość
Twórczość Massysa jest typową dla tego okresu mieszanką późnego gotyku i renesansu. Jego najsłynniejsze dzieła to dwa tryptyki: Ołtarz św. Anny dla kościoła św. Piotra w Leuven oraz Złożenie do grobu (Ołtarz św. Jana). Cechy charakterystyczne obydwu obrazów to precyzja w oddaniu detali, zachowanie praw perspektywy, a jednocześnie niezwykła ekspresja, prezentowanie silnych religijnych przeżyć. Według historyków sztuki w dziełach Massysa widoczny jest wpływ sztuki Dirka Boutsa.