Norðausturkjördæmi
Położenie na mapie Islandii
|
| Instytucja
|
Althing
|
|
|
| Państwo
|
 Islandia
|
|
|
| Data pierwszych wyborów
|
2003
|
| Liczba mandatów
|
9[a] + 1
|
Północno-wschodni okręg wyborczy (pol. Norðausturkjördæmi) – jest jednym z sześciu okręgów wyborczych Islandii. Posiada 10 mandatów w Althing, z czego dwa wyrównawcze. Okręg wyborczy został połączony z okręgów Norðurland eystra i Austurlandi, z tym wyjątkiem, że Siglufjörður, który kiedyś należał do Norðurlandi Vestra, znajduje się w Norðausturkjördæmi, natomiast Hornafjörður, który kiedyś należał do okręgu Austurland, obecnie należy do południowego okręgu[1][2]. Pierwsze wybory odbyły się w nowej strukturze okręgów wyborczych w wyborach parlamentarnych w 2003 roku[3].
System wyborczy
W tym okręgu wybiera się obecnie dziewięciu[a] spośród 63 członków parlamentu Islandii przy użyciu systemu wyborczego proporcjonalnej reprezentacji z otwartymi listami partyjnymi[4][5]. Mandaty okręgowe są rozdzielane metodą D'Hondta[6][b][7]. Mandaty kompensacyjne (wyrównawcze) są obliczane na podstawie głosów oddanych w skali kraju i są rozdzielane metodą D'Hondta na poziomie okręgów wyborczych[6][c][8]. Tylko partie, które osiągną 5% próg wyborczy w skali kraju, konkurują o mandaty kompensacyjne[7][6][d].
Gminy
W okręgu północno-wschodni znajduje się następujących 17 gmin: Fjallabyggð, Dalvíkurbyggð, Hörgársveit, Akureyrarkaupstaður, Eyjafjarðarsveit, Svalbarðsstrandarhreppur, Grýtubakkahreppur, Þingeyjarsveit, Norðurþing, Tjörneshreppur, Svalbarðshreppur, Langanesbyggð, Vopnafjarðarhreppur, Múlaþing, Fljótsdalshreppur i Fjarðabyggð.
Statystyki wyborcze
| Wybory
|
Liczba wyborców
na liście
|
Zmiana
|
Oddane głosy
|
Frekwencja
wyborcza
|
Głosowanie uzupełniające
|
Mandaty
|
Wyborcy na
mandat parlamentarny
|
Waga[1]
|
Ilość
głosów
|
Udział
procentowy
|
| 2003
|
27 298
|
nie dotyczy
|
23 877
|
87,5%
|
2 416
|
10,1%
|
10
|
2 730
|
123%
|
| 2007
|
27 881
|
 583
|
23 644
|
84,8%
|
3 484
|
14,7%
|
10
|
2 789
|
126%
|
| 2009
|
28 352
|
471
|
24 249
|
85,5%
|
3 642
|
15,0%
|
10
|
2 835
|
128%
|
| 2013
|
29 035
|
683
|
24 227
|
83,4%
|
4 371
|
18,0%
|
10
|
2 904
|
130%
|
| 2016
|
29 564
|
529
|
23 613
|
79,9%
|
4 460
|
18,9%
|
10
|
2 956
|
132%
|
| 2017
|
29 620
|
56
|
24 409
|
82,4%
|
5 923
|
24,3%
|
10
|
2 962
|
133%
|
| 2021
|
29 887
|
227
|
24 180
|
80,9%
|
5 866
|
24,3%
|
10
|
2 989
|
135%
|
| 2024
|
31 039
|
1 152
|
24 809
|
79,9%
|
-
|
-
|
10
|
3 104
|
137%
|
| [1] Waga głosów w tym okręgu wyborczym w porównaniu z wagą głosów w skali kraju.
|
| Źródło: Urząd Statystyczny Islandii
|
Uwagi
- ↑ a b Wyłączając mandaty wyrównawcze
- ↑ s.11
- ↑ s.13
- ↑ s.12
Przypisy
- ↑ Ustawa o wyborach [online], althingi.is [dostęp 2024-12-18] (isl.).
- ↑ Konstytucja Islandii [online], Biblioteka Sejmowa [dostęp 2024-12-18] .
- ↑ Apportionment of Seats to Althingi, the Icelandic Parliament. The National Electoral Commission of Iceland. [dostęp 2024-12-18]. (ang.).
- ↑ Election Guide. International Foundation for Electoral Systems. [dostęp 2024-12-18]. (ang.).
- ↑ Electoral Assistance: ElecData, Compendium of Electoral Data - Iceland". Council of Europe. [dostęp 2024-12-18]. (ang.).
- ↑ a b c Thorkell Helgason: Apportionment of Seats to Althingi, the Icelandic Parliament. Landskjörstjórn, listopad 2024. [dostęp 2024-12-18]. (ang.).
- ↑ a b PARLINE database on national parliaments. Genewa, Szwajcaria, Unia Międzyparlamentarna. [dostęp 2024-12-18]. (ang.).
- ↑ Å. Bengtsson, K. M. Hansen, Ó. Þ. Harðarson, H. M. Narud, H. Oscarsson: The Nordic Voter: Myths of Exceptionalism. Colchester, Wielka Brytania, ECPR Press., 2014. s. 19. [dostęp 2024-12-18]. 978-1-907301-25-4. (ang.).
