W 2006 władze Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej podjęły decyzję o gruntownym zreformowaniu – od sezonu 2007/2008 – wszystkich rozgrywek europejskich pucharów. Zmiany polegały na likwidacji Pucharu Top Teams, który został zastąpiony przez "odnowiony" Puchar CEV, zaś w miejsce "starego" Pucharu CEV powołano zupełnie nowe rozgrywki, nadając im nazwę Pucharu Challenge. Stanowią one trzecie w hierarchii zmagania europucharów, pozostając uzupełnieniem dla dwóch ważniejszych. Terminarz pierwszej edycji ogłoszono 15 maja2007, sporządzenie "drabinki pucharowej" i losowanie poszczególnych par odbyło się 30 czerwca2007 w Luksemburgu, natomiast boje sportowe zainaugurowano w dniach 24 i 25 listopada2007, gdy odbyły się pierwsze mecze 2 rundy (1 rundę przeprowadzono wyłącznie dla mężczyzn).
Zgodnie z regulaminem do zmagań o prymat w sezonie 2007/2008 dopuszczono 32 zespoły, ostatecznie jednak do rozgrywek przystąpiło 30 drużyn. Na podstawie – ogłoszonego 16 maja2007 – klubowego rankingu krajowych związków piłki siatkowej liczba miejsc dla przedstawicieli każdej z nich kształtuje się następująco:
Miejsce federacji w Rankingu CEV przed danym sezonem
Liczba zespołów do wystawienia w Pucharze Challenge
od 1 do 5
1
od 6 do 19
2
od 20 do 23
3
od 24
2
System rozgrywek
W danej edycji Pucharu Challenge udział biorą 32 europejskie żeńskie kluby siatkarskie zestawione poprzez losowanie w 16 par tworzących 2 rundę (wobec braku zainteresowania ze strony federacji zrezygnowano z przeprowadzania – początkowo planowanej – 1 rundy). Rywalizacja w każdej z nich toczy się systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie "u siebie" i "na wyjeździe"), po którym lepszy kwalifikuje się do kolejnej fazy. O awansie decyduje liczba zwycięstw jednego z zespołów (2 wygrane = przejście do kolejnej fazy zmagań). Natomiast w przypadku remisu (1 zwycięstwo i 1 porażka), w drugim ze spotkań zostaje rozegrany tzw. złoty set (do 15 punktów), a jego triumfatorka przechodzi na następnej rundy (przegrane odpadają, kończąc tym samym zmagania w danym sezonie). W przypadku, gdy któraś z federacji nie obsadzi przysługującego jej miejsca 2 rundy, wylosowany dla niezgłoszonego klubu rywal automatycznie przechodzi dalej (identyczna zasada obowiązuje w przypadku wycofania się ekipy na dowolnym szczeblu "pucharowej drabinki"). Trzy kolejne tury Pucharu Challenge (3 runda, 1/8 finału i ćwierćfinały) toczone są na identycznych zasadach, jednak w 3 rundzie do 16 zwyciężczyń par 2 rundy dołączonych zostaje 16 przegranych 1/16 finału Pucharu CEV. Czwórka triumfatorek dwumeczów ćwierćfinałowych uzyskuje promocję do turnieju Final Four, odbywającego się w hali jednej z uczestniczek. Przed jej rozpoczęciem metodą losowania wyłaniane są obydwie pary połfinałowe, które rozgrywają ze sobą po jednym spotkaniu, zaś ich zwyciężczynie awansują do pojedynku finałowego. Jego triumfatorki zostają zwyciężczyniami danej edycji Pucharu Challenge.
Azərreyl Baku zwycięzcą Pucharu Challenge w sezonie 2010/2011
Faza rozgrywek
Liczba zespołów
Uwagi
1 runda
64
ze względu na małą liczbę zgłoszeń nie przeprowadzono
2 runda
32
-
3 runda
32
16 zwyciężczyń 2 rundy + 16 przegranych 1/16 finału Pucharu CEV
1/8 finału
16
16 zwyciężczyń 3 rundy
1/4 finału (ćwierćfinały)
8
8 zwyciężczyń 1/8 finału
Turniej Final Four
4
4 zwyciężczynie 1/4 finału 2 pary 1/2 finału (po 1 meczu) finał (1 mecz)
