Przetoki tętnic wieńcowych (malformacje tętniczo-żylne naczyń wieńcowych, ang. coronary arterial fistulas, CAF) – rzadkie nieprawidłowości krążenia wieńcowego, polegające na występowaniu połączenia między tętnicami wieńcowymi a jamami serca albo dużymi naczyniami. Większość przetok tętnic wieńcowych jest wrodzonych, chociaż mogą być również pochodzenia jatrogennego.
Epidemiologia
CAF są rzadkimi wadami, zwykle izolowanymi[2]. Dokładna częstość nie jest znana. Większość przetok jest wrodzona, chociaż niekiedy powstają jatrogennie jako powikłanie operacji kardiochirurgicznych, takich jak wymiana zastawki, pomostowanie tętnic wieńcowych albo powtarzane biopsje mięśnia sercowego[3][4].
Rozpoznanie
Wady tego typu mogą być wykryte w EKG i zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej. Badanie USG (2D i kolorowy Doppler) są pomocne w wykazaniu poszerzenia naczynia i miejsca przecieku, ale trudno przy ich pomocy określić relacje anatomiczne wady. MRI może potwierdzić rozpoznanie. Główną techniką diagnostyczną jest angiografia.
Leczenie
Leczenie wrodzonych przetok tętnic wieńcowych powinno obejmować pacjentów z objawami klinicznymi niedokrwienia mięśnia sercowego. Zamykane są one z reguły za pomocą tzw. koili wprowadzanych cewnikiem z dostępu z tętnicy lub żyły udowej.
↑Wilde P, Watt I. Congenital coronary artery fistulae: six new cases with a collective review. „Clin Radiol”. 31, s. 301-311, 1980. PMID: 7428270.
↑Reidy JF, Anjos RT, Qureshi SA, Baker EJ, Tynan MJ. Transcatheter embolization in the treatment of coronary artery fistulas. „J Am Coll Cardiol”. 18, s. 187-192, 1991. PMID: 2050921.