Kolejka ciężarówek na DK 68 przed przejściem granicznym Kukuryki-Kozłowiczy (sierpień 2014)
Opis
Przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy[2] czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch towarowy[3] bez względu na obywatelstwo lub przynależność państwową[4]. Połączone jest drogą celną o długości 5,2 km z terminalem samochodowym w Koroszczynie. Terminal przeznaczony jest do dokonywania kontroli celnych, sanitarnych, weterynaryjnych i fitosanitarnych międzynarodowego ruchu towarowego[5].
Do przejścia dochodzą polska droga krajowa nr 68 (w przyszłości autostrada A2) i białoruska droga magistralna M1.
Od 21 lutego 2023 roku, od godziny 19:00[6], działanie przejścia granicznego będzie zawieszone do odwołania[1]. Przyczyną ma być wprowadzenie przez władze białoruskie ograniczeń dla polskich firm przewozowych wobec korzystania z przejść granicznych na granicy Białorusi z Litwąi Łotwą[1].
Odprawa graniczna dokonywana jest w miejscowości Kukuryki na 9 pasach ruchu[5]:
Kontrola celna: Oddział Celny w Koroszczynie (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska)
Graniczny Inspektorat Weterynarii w Koroszczynie
Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Koroszczynie
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Koroszczynie
Wojewódzki Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno–Spożywczych w Lublinie – Oddział w Białej Podlaskiej.
Administracja przejścia:
Zespół Drogowego Przejścia Granicznego w Kukurykach oraz Punktu Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 37 osób.
Powierzchnia terenu w zasięgu terytorialnym przejścia: 28,39 ha (ogółem), w tym: terminal – 19,40 ha (część budżetowa), droga celna – 5,75 ha (w obrębie ogrodzenia), zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach – 3,24 ha.
Infrastruktura przejścia obejmuje: część budżetową terminala samochodowego w Koroszczynie (wydzieloną z całości kompleksu terminala i włączoną do zasięgu terytorialnego przejścia), drogę celną z Koroszczyna do Kukuryk i zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach.
Potokowa organizacja ruchu–kontrola graniczna i celna osób i pojazdów odbywa się na pasach:
Wjazd do RP
Samochody ciężarowe – 4
Wyjazd z RP
Samochody ciężarowe – 5.
Liczba stanowisk w głównej hali odpraw celnych terminala: 26 (po 13 w przywozie i wywozie).
Liczba stanowisk odpraw w innych obiektach i pomieszczeniach terminala - 14.
Liczba miejsc postojowych dla samochodów ciężarowych na płytach terminala: wschodnia – 250, zachodnia – 250.
Liczba stanowisk kontrolerskich w pawilonach odpraw paszportowych przy granicy państwa w Kukurykach: 9 przy 9 pasach odpraw (4 wjazdowe i 5 wyjazdowe).
Budynek główny z halą odpraw (łącznie 6 665,20 m²)[b] z dwiema zewnętrznymi, zadaszonymi rampami do kontroli towarów i pojazdów (łącznie 2 454,00 m²)[b]
Sieć telefoniczna: miejscowa, automatyczna centrala telefoniczna TP S.A., zapewniająca wewnętrzną i zewnętrzną łączność wszystkim użytkownikom obiektów i pomieszczeń
Sieci teletechniczne: CCTV, OCR, OS, SKD, SMM, SSP, SSWiN, WLAN
Gospodarka wodno–ściekowa: Zaopatrzenie w wodę z wodociągu komunalnego. Ścieki sanitarne z terminala odprowadzane są do oczyszczalni komunalnej, a z obiektów przy granicy – do zbiorników bezodpływowych (2 szt.). Wody opadowe z terminala odprowadzane są do własnego zbiornika osadnikowego (poj. 3 250 m³), a dalej poprzez separatory do rzeki Czapelki. Odprowadzanie wód opadowych w Kukurykach odbywa się kanalizacją poprzez separator. Ponadto, terminal jest wyposażony w sieć p.poż. z pompownią i zbiornikiem wody o pojemności 600,00 m³, oraz dwa zbiorniki na ścieki chemiczne (po jednym na płycie wschodniej i zachodniej) o łącznej pojemności 322,00 m³.
Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: terminal ma własną kotłownię olejową, a zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach jest wyposażony w elektryczne ogrzewanie i podgrzewanie wody.
Inne elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego
Droga celna – 5 km (łącząca terminal w Koroszczynie z punktem kontroli paszportowej przy granicy państwowej w Kukurykach), z dwoma mostami (na rzece Czapelce i na starorzeczu Bugu), obustronnie wygrodzona płotem metalowym, oświetlona i stale monitorowana (łącznie 64 kamery)
Stacjonarne monitory promieniowania typu bramowego – 5 kompletów
RTG stacjonarny do prześwietlania samochodów ciężarowych – 2 szt.
Wagi: dynamiczne – 6 szt. przy pawilonach kontroli wjazdu/wyjazdu; statyczne pomostowe – 2 szt. (po jednej na obu płytach)
Zapory drogowe (szlabany) ogółem 18, w tym 2 w Kukurykach
Zespół Drogowego Przejścia Granicznego w Kukurykach oraz Punktu Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 6 osób).
Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów
Administrator przejścia granicznego nie posiada własnych obiektów w towarowej części przejścia granicznego, a pomieszczenia dla potrzeb poszczególnych służb dzierżawi od spółek kolejowych (PKP S.A. – Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w Lublinie) w niżej wymienionych obiektach:
Terminal odpraw celnych, weterynaryjnych, fitosanitarnych i sanitarnych towarów w Kobylanach:
Energię elektryczną, ogrzewanie, zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków zapewniają odpłatnie administratorzy obiektów kolejowych w ramach odrębnych umów, zawartych z administratorem przejścia granicznego.
Usługi telekomunikacyjne świadczą operatorzy na podstawie umów zawartych z właściwymi organami poszczególnych służb.
5 sanitariatów dla podróżnych w budynku biurowym osobowej części przejścia.
Przejście graniczne polsko-radzieckie
W okresie istnienia Związku Radzieckiego 30 lipca 1984[8] roku zaczęło funkcjonować w tym miejscu polsko-radzieckie drogowe przejście graniczne Kukuryki. Czynne było od 1 maja do 30 października całą dobę[9]. Następnie rozszerzono funkcjonowanie na cały rok[10]. Dopuszczony był ruch towarowy[11]. Kontrolę graniczną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Kukuryki (GPK Kukuryki)[12].
↑Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 519).
↑Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 2012 r. poz. 898).
↑Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).
↑Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 czerwca 1988 roku zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1988 r. nr 19, poz. 167).
↑Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 czerwca 1991 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1991 r. nr 20, poz. 143).
↑Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52).
