Pop tradycyjny
Pochodzenie
|
teatr broadway, Tin Pan Alley, folk, swing, muzyka poważna
|
Czas i miejsce powstania
|
początek lat 20. XX wieku, Stany Zjednoczone
|
Instrumenty
|
śpiew, klarnet, saksofon, trąbka, puzon, fortepian, kontrabas, gitara akustyczna, perkusja
|
Największa popularność
|
początek lat 40. XX wieku, pierwsza połowa lat 50. XX wieku
|
Podgatunki
|
Pop
|
Pop tradycyjny (ang. traditional pop) lub Pop klasyczny (ang. classic pop) – muzyka popularna z okresu przed powstaniem rock-and-rolla oraz jej współczesna, stylistyczna kontynuacja odwołująca się do tej samej tradycji[1].
Pop tradycyjny jest zasadniczo muzyką wokalną śpiewaną przy akompaniamencie orkiestry, big-bandu, lub mniejszego zespołu instrumentalistów[1]. Pop tradycyjny wywodzi się z tradycyjnego jazzu(inne języki)[1], wodewilu lub kabaretu.
Do najwybitniejszych twórców gatunku należeli Frank Sinatra[2][3], Bing Crosby, Nat King Cole, Andy Williams, Judy Garland, Doris Day[2][4] oraz artyści młodszej generacji, np. Barbra Streisand[2]. Wraz z rosnącą popularnością rock and rolla w latach 50. XX wieku pokolenie powojennego wyżu demograficznego tradycyjny pop uważało za muzykę swoich rodziców, przez co spadła popularność tego nurtu muzycznego[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Traditional Pop Music Genre Overview [online], AllMusic [dostęp 2017-12-07] (ang.).
- ↑ a b c Traditional Pop Music Artists [online], AllMusic [dostęp 2017-12-07] (ang.).
- ↑ JohnJ. Gilliland JohnJ., Smack Dab in the Middle on Route 66: A skinny dip in the easy listening mainstream, University of North Texas Libraries., 1969 . Brak numerów stron w książce
- ↑ JohnJ. Gilliland JohnJ., Pop Chronicles the 40s: The Lively Story of Pop Music in the 40s [MP3], 1994, ISBN 978-1-55935-147-8, OCLC 31611854 [zarchiwizowane 2018-02-17] (ang.). Brak numerów stron w książce
- ↑ JesseJ. Green JesseJ., The Song Is Ended, „The New York Times”, 2 czerwca 1996, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-12-07] (ang.). Brak numerów stron w czasopiśmie