Podlodów (gmina Łaszczów)

Podlodów

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	tomaszowski
Gmina	Łaszczów
Liczba ludności (2021)	180[2][3]
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-650[4]
Tablice rejestracyjne	LTM
SIMC	0893966[5]
Położenie na mapie gminy Łaszczów Podlodów
Położenie na mapie Polski Podlodów
Położenie na mapie województwa lubelskiego Podlodów
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Podlodów
50°28′34″N 23°40′46″E[1]

Podlodów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów^[5][6].

Integralne części wsi Podlodów^[5]^[6]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0893972	Kolonia Podlodów	część wsi
0893989	Kolonia Podlodów Drugi	część wsi
0893995	Krasoniówka	część wsi
0894003	Kulikówka	część wsi
0894010	Ozdobówka	część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów^[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 249 mieszkańców^[8].

Historia

Ślady osadnictwa sięgają okresu kultury przeworskiej - w roku 1960 znaleziono tu bogato wyposażony grób z III wieku, ze zdobionym mieczem rzymskim^[9].

Wieś notowana w roku 1439^[10] jako „Pollodow”. Z Podlodowa pisali się w roku 1439 Mikołaj i Jan^[11].

W wieku XIX Podlodów stanowił wieś z folwarkiem, a także dobra tej nazwy w powiecie tomaszowskim, gminie Czerkasy, parafii Gródek. Wieś odległa 16 wiorst od Tomaszowa położona wówczas przy granicy galicyjskiej.
W roku 1885 Podlodów posiadał 54 domy i 301 mieszkańców, w tym wyznania rzymskokatolickiego 119 osób.

Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 r. we wsi były 43 domy i 312 mieszkańców. W ówczesnej wsi była cerkiew drewniana zbudowana w roku 1752, filialna do parafii w Pienianach, a także szkółka początkowa. Ludność parała się głównie rolnictwem, byli tu także rzemieślnicy: 1 stolarz, 1 mularz, 2 kowali, 3 tkaczy, 1 cieśla. Obok folwarku nasypy, mówią, że to były wały opasujące kościół ariański. Od roku 1878 funkcjonowała fabryka mączki i krochmalu z kartofli, produkująca rocznie 20000 pudów mączki (ziemniaczanej). W 1880 roku wartość produkcji wynosiła 34 200 rubli srebrnych. Przy fabryce była młocarnia. Gleba żyzna, na folwarku owczarnia zarodowa, lasu nie było^[12].

Dobra Podlodów składały się w 1874 r. z folwarku i wsi: Podlodów z literą A i Podlodów z literami CD. Rozległość dominialna gruntów wynosiła 817 mórg.[...] Wieś Podlodów literą A posiadała osad 23, z gruntem mórg 208. Wieś Podlodów litera B osad 12, z gruntem mórg 171; Wieś Podlodów literą CD osad 12, z gruntem mórg 130^[12].

W skorowidzu miejscowości z roku 1967 występują Podlodów – wieś i Podlodów Pierwszy – kolonia. Miejscowości w gromadzie Łaszczczów, PRN w Tomaszowie Lubelskim^[13].

Zobacz też

• Podlodówek, Podlodówka

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 105676
2. Wieś Podlodów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02] .
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 943 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-09-06].
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015_(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
7. Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-09-06].
8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
9. http://rcin.org.pl/Content/60468
10. Czopek 1988 ↓, s. 187.
11. Janeczek 1991 ↓, s. 358.
12. Podlodów 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 430 .
13. Praca zbiorowa: Spis Miejscowości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Wyd. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa: 1967, s. 1389.

Bibliografia

• Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.
• Barbara Czopek: Nazwy miejscowe dawnej Ziemi Chełmskiej i Bełskiej (W granicach dzisiejszego państwa polskiego). Wyd. Ossolineum. Wrocław: 1988..