Pniowiec (potok)
Pniowiec[2][3][4][5] (Piniowiec[6]; nazwy lokalne: Potok Pniowiecki, Pniówka[7]) – potok, prawostronny dopływ Stoły[6] o długości 7,95 km. Przepływa przez Staw Siwcowy i przez dzielnicę Tarnowskich Gór – Pniowiec, po czym wpada do Stoły w pobliżu oczyszczalni ścieków w dzielnicy Strzybnica.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Pniowiec na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-01-31].
- ↑ praca zbiorowa pod red. Henryka Borka: Hydronimia Odry. Wykaz nazw w układzie hydrograficznym. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego, 1983, s. 38.Sprawdź autora:1.
- ↑ Wanda Szulowska, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Joanna Strzelecka (współpraca): Nazwy wód w Polsce. T. I. Układ alfabetyczny. Warszawa: Semper, 2001, s. 207. ISBN 83-86951-89-3.
- ↑ Położenie geograficzne i rzeźba terenu. W: Piotr Cempulik, Tadeusz B. Hadaś, Krystyna Holeksa, Joanna Kasperek, Grzegorz Kłys, Dorota Szulc-Guziak: Przyroda na Górnym Śląsku. Jak zachować jej najcenniejsze wartości? – Tarnowskie Góry. Kraków: Kubajak, 1999, s. 12. ISBN 83-87971-10-3.
- ↑ Pniowiec na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 8–9 listopada 2004 [dostęp 2017-01-31] .
- ↑ a b Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 209, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Tadeusz B.T.B. Hadaś Tadeusz B.T.B., Przyroda i jej przemiany w dziejach Tarnowskich Gór – Stosunki wodne i ich przeobrażenia, [w:] JanJ. Drabina (red.), Historia Tarnowskich Gór, Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000, s. 711, ISBN 83-911508-3-6 .
źródła, cieki i zbiorniki wodne |
|
---|
obszary chronione |
|
---|
parki |
|
---|
|
|