Już podczas studiów w 1854 podjął działalność dziennikarską[7]. Od tego czasu pracował w „Nowinach”[7]. Następnie od 1854 do 1855 był redaktorem gazety „Zoria Hałyćka”[2][7]. W 1855 zamieszkał w Sanoku, gdzie został współudziałowcem spółki, założonej przez drukarza Karola Pollaka[8]. Pracował w „Dzienniku Literackim”, „Przeglądzie Powszechnym Politycznym”, „Dzienniku Polskim”, „Ruchu Literackim”[2]. Uczestniczył w powstaniu styczniowym 1863[9]. W listopadzie 1862 związał się z polską „Gazetą Narodową”, której był współredaktorem od 1869[2] i pracował niemal do końca życia[7]. W 1888 obchodził 30-lecie pracy pisarskiej[2], a na początku listopada 1907 obchodził jubileusz 45-lecia pracy dziennikarskiej w „Gazecie Narodowej”[6][10][11]. Był uważany za nestora dziennikarstwa polskiego[12][13][7]. Pisał też poezje po polsku i rusińsku[2].
Należał do Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[3]. Określał siebie słowami gente Ruthenus, natione Polonus[7][16] (pol. z pochodzenia Rusin, z narodowości Polak”). Był zwolennikiem porozumienia i zgody ludności rusińskiej i polskiej[7][17]. W swoim wierszu pt. Mołytwa (Modlitwa) napisał: „...To nasza mołytwa: / Jak Trojca, tak jedyna, / Polszcza, Ruś i Łytwa”[3].
↑Grzegorz Rąkowski: Ukraińskie Karpaty i Podkarpacie: Część zachodnia. Piastów: 2013, s. 438.
↑Według innej wersji w Wańkowicach. Zob. Marian Tyrowicz: Kostecki Platon (1832—1908). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XIV. Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1968, s. 340.