Kurier Lwowski – dziennik poranny wydawany we Lwowie w latach 1883–1935.
Było to pismo o charakterze informacyjno-politycznym, związane z ruchem ludowym. Początkowo współwłaścicielem był Karol Groman[1]. Od 1887 jego redaktorem naczelnym był publicysta i współorganizator ruchu ludowego w Galicji Bolesław Wysłouch, przez szereg lat funkcję tę pełnił także Bohdan Janusz. Z pismem współpracowały osobistości życia kulturalnego i społecznego owych czasów, jak Iwan Franko, Jan Kasprowicz, Bolesław Limanowski, Eliza Orzeszkowa, Władysław Orkan, Henryk Rewakowicz, Aleksander Medyński. Dziennik wydawał również dodatki „Tydzień” i „Na ziemi naszej”.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 pismo było organem demokratycznej inteligencji zbliżonej politycznie do ugrupowania PSL „Piast” oraz kręgu polskiego działacza politycznego i społecznego Jana Dąbskiego. Korespondentką czasopisma była m.in. Zofia Gostomska. W 1930 pismo zostało przejęte przez endecję, zamknięte w 1935.
„Kuriera Lwowskiego” nie należy mylić z konspiracyjnym pismem „Lwowski Kurier”, ukazującym się we Lwowie w czasie II wojny światowej.
Przypisy
- ↑ Kronika. „Echo z nad Sanu”. 23, s. 3, 4 października 1885.
Linki zewnętrzne
