Piotr Stiepanowicz Pleszakow (ros. Пётр Степанович Плешаков, ur. 13 lipca 1922 we wsi Krasnyj Oktiabr´ w obwodzie tambowskim, zm. 11 września 1987 w Moskwie) – minister przemysłu radiowego ZSRR (1974–1987), generał pułkownik Sił Zbrojnych ZSRR, Bohater Pracy Socjalistycznej (1981).
Życiorys
Od końca lat 20. mieszkał z rodziną w Moskwie, po ukończeniu moskiewskiej szkoły średniej studiował w Moskiewskim Instytucie Inżynierów Łączności, w 1944 ukończył wojskowy fakultet łączności Armii Czerwonej. Od 1944 inżynier w instytucie naukowo-badawczym łączności Armii Czerwonej, jako przedstawiciel Głównego Zarządu Łączności Armii Czerwonej walczył na 3 Froncie Białoruskim i Froncie Zabajkalskim, za udział w walkach odznaczony medalem. Od 1945 pracował w Centralnym Instytucie Naukowo-Badawczym Łączności, od 1948 kierował laboratorium instytutu, od lipca 1958 był dyrektorem Centralnego Instytutu Naukowo-Badawczego-108. Od 1964 zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu ds. Radioelektroniki ZSRR, od 1965 minister, od 1968 wiceminister, a od kwietnia 1974 do końca życia minister przemysłu radiowego ZSRR. Od 5 maja 1985 generał pułkownik. Od 1976 zastępca członka, a od października 1977 członek KC KPZR. Od 1974 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 9 do 11 kadencji.
Był mężem Tatjany Anodiny.
Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia i nagrody
I inne.
Bibliografia
