Patrick O’Neal
|
Imię i nazwisko
|
Patrick Wisdom O’Neal
|
Data i miejsce urodzenia
|
26 września 1927 Ocala
|
Data i miejsce śmierci
|
9 września 1994 Manhattan
|
Zawód
|
aktor, restaurator
|
Współmałżonek
|
Cynthia Baxter (1957–1994; jego śmierć)
|
Lata aktywności
|
1951–1994
|
Patrick Wisdom O’Neal (ur. 26 września 1927 w Ocala, zm. 9 września 1994 na Manhattanie) – amerykański aktor i restaurator.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Ocala na Florydzie jako syn Marthy Hearn i Coke’a Wisdoma O’Neala[1]. Po ukończeniu Ocala High School i Riverside Military Academy w Gainesville w stanie Georgia, rozpoczął studia aktorskie na wydziale dramatycznym University of Florida w Gainesville[2]. W tym okresie był związany z zespołem teatralnym Florida Players.
Po uzyskaniu stopnia licencjata O’Neal zaciągnął się do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych i brał udział w wojnie koreańskiej. W jej trakcie reżyserował krótkie filmy szkoleniowe. Po 15 miesiącach służby powrócił do Nowego Jorku i studiował w Actors Studio i Neighborhood Playhouse[3].
Kariera
W 1951 po raz pierwszy wystąpił na małym ekranie w serialu telewizyjnym NBC Robert Montgomery zaprasza. Przez całe dziesięciolecia głównym polem jego działalności aktorskiej była telewizja, gdzie na ogół grał role epizodyczne. W 1958 debiutował na Off-Broadwayu w roli Waltera Schwarza w przedstawieniu Lulu[4]. W 1961 trafił na Broadway grając Fredericka Wohlmutha w Dalekim kraju i wielebnego T. Lawrence’a Shannona w Nocy iguany Tennessee Williamsa[5] z Bette Davis. W 1963 powrócił na Off-Broadway w sztuce J.P. Donleavya Ginger Man[4], gdzie w roli Sebastiana Balfe’a Dangerfielda pokazał się jako „czarujący i zabawny, pomimo całej swojej krnąbrności, okrucieństwa i nieszczerości”[3].
Według autorów The Film Encyclopedia, ponad 40–letnia kariera Patricka O’Neala to niemal wyłącznie „niesympatyczne role drugoplanowe”[6]. W odcinku serialu kryminalnego Columbo (1972) – pt. „Plan morderstwa” (Blueprint for Murder) wcielił się w morderczego architekta. John Huston chciał, aby zagrał główną rolę w dramacie W zwierciadle złotego oka po śmierci pierwszego wyboru, Montgomery’ego Clifta; jednak ostatecznie przyjął tę rolę Marlon Brando. Następnie Huston obsadził O’Neala w filmach – dreszczowcu szpiegowskim List na Kreml (The Kremlin Letter, 1970) w roli Charlesa Rone’a[7], agenta amerykańskiej organizacji szpiegowskiej, zaangażowanego w polowanie na list wysłany przez Amerykanów na Kreml, i dramacie krótkometrażowym Niepodległość (Independence, 1976) w roli George’a Washingtona[8], a O’Neal zagrał także reżysera filmowego bardzo podobnego do Hustona w melodramacie Sydneya Pollacka Tacy byliśmy (1973)[9].
W 1963 O’Neal i jego brat Michael otworzyli restaurację o nazwie Ginger Man w pobliżu Lincoln Center na Manhattanie[8].
Śmierć
Zmarł w Saint Vincent’s Catholic Medical Centers w Nowym Jorku na niewydolność oddechową w wieku 66 lat[3][8]. W chwili śmierci cierpiał również na raka płuc i gruźlicę[10].
Życie prywatne
12 stycznia 1957 zawarł związek małżeński z Cynthią Baxter, z którą miał dwóch synów – Maximiliana i Fitzjohna[3].
Filmografia
Filmy
Seriale TV
Przypisy
Bibliografia
- Ephraim Katz, Ronald Dean Nolen: The Film Encyclopedia. Wyd. 7. New York: Collins Reference, 2012, s. 1107. ISBN 978-0-06-202615-6. (ang.).
Linki zewnętrzne