Parlament Kadłubowy (ang.Rump Parliament) – określenie szczątkowego parlamentu angielskiego, powstałego w 1648 w wyniku ograniczenia przez Olivera Cromwella liczby członków z 200 do uległych mu 50 radykałów. Obradował do 20 kwietnia 1653 oraz po okresie protektoratu Cromwella od 7 maja 1659 do 21 lutego 1660.
Karykatura okrągłogłowych z Komicznej historii Anglii (1896)
Po sukcesach wojsk Cromwella w angielskiej wojnie domowejKarol I został w czerwcu 1647 wydany przez prezbiteriańskich Szkotów angielskim purytanom. Zmierzając do ostatecznej rozprawy z królem i zniesienia monarchii, Cromwell postanowił ograniczyć liczbę członków wciąż obradującego Długiego Parlamentu (nazwanego tak ze względu na 13-letnią kadencję), usuwając z niego prezbiteriańską większość – tzw. czystka Pride'a[1]. Wykorzystał do tego radykalne stronnictwo independentów, będących w znacznej części fanatycznymi purytanami, znanymi jako okrągłogłowi, i mających oparcie w oddziałach Armii Nowego Wzoru (New Model Army).
27 stycznia 1649 (nowego stylu) Karol został skazany przez parlament na karę śmierci. W tym samym czasie ogłoszono też zniesienie monarchii w Anglii na rzecz republiki.
Przypisy
↑Rewolucja angielska, [w:] ZbigniewZ.WójcikZbigniewZ., Historia powszechna XVI-XVII wieku, wyd. 8, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 437, ISBN 83-01-12920-4(pol.).
