Paolo Brera

Paolo Brera
Data i miejsce urodzenia

16 września 1949
Mediolan

Data śmierci

22 lutego 2019

Zawód, zajęcie

pisarz, dziennikarz, tłumacz

Paolo Brera (ur. 16 września 1949 w Mediolanie, zm. 22 lutego 2019[1]) – włoski pisarz, dziennikarz i tłumacz.

Życiorys

Paolo Brera jest trzecim z kolei synem dziennikarza i pisarza Gianniego Brery i Riny Gramegni, nauczycielki.

Brera skończył fakultet ekonomii politycznej na Uniwersytecie Bocconi w Mediolanie, gdzie w latach 1974–1978 pracował jako asystent na wydziale Historii Gospodarczej. W 1977 przebywał na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, na programie wymiany naukowej między Akademią a Bocconi.

Do 1985 zajmował się badaniami w zakresie gospodarki planowej w ZSRR i w Europie Wschodniej, mając na swoim koncie około pięćdziesięciu publikacji w wydawnictwach specjalistycznych i w pracach zbiorczych, po czym poświęcił się dziennikarstwu na łamach czasopism Critica Sociale, ItaliaOggi oraz Il Secolo XIX. Współpracował również z Labour Weekly, Exormissi, L’Avanti, Die Neue Gesellschaft, Corriere della Sera, Corriere del Ticino, Panorama, Mondo Economico i innymi. Na przełomie roku 1989-90 kierował redakcją włoskiego wydania rosyjskiego pisma Moskowskije nowosti. W latach 1997–2002 był redaktorem i wydawcą czasopisma Brera, poświęconego mediolańskiej dzielnicy o tej samej nazwie[2].

Publikacje akademickie i dziennikarskie Brery były napisane albo tłumaczone w różnych językach europejskich[3].

Po 2002 Brera poświęcił się przede wszystkim prozie i poezji, publikując wiele powieści fantastycznych i kryminalnych, pracę na temat światowej ekonomii dla tygodnika Famiglia Cristiana, trzy zbiory poezji i publikację literacką, której przedmiotem był Don Juan. Współpracował również z czasopismami kulturalnymi Viator i Eos.

Jako tłumacz, Brera tłumaczył dzieła Sienkiewicza[4][5], Balzaka[6], Puszkina, Turgieniewa[7], Zorrilli, i innych.

Od 2008 roku Brera mieszka w Mediolanie i Nicei.

Twórczość

  • Denaro. Scritti di economia e letteratura, Brescia, Shakespeare&Company, 1985.
  • Dagmar la terrestre, Bologna, Perseo Libri, 1992.
  • Annuario economico del calcio italiano, coautore Alberto Scherillo, Mediolan, Baldini e Castoldi, 1995.
  • Aurore (versi), prefazione di Leonardo Coen, Mediolan, Otma Edizioni, 2002.
  • Emergenza fame. Il paradosso del mondo opulento, Mediolan, San Paolo, 2003 (Famiglia Cristiana dossier)[8].
  • Gioanfucarlo (biografia), coautore Claudio Rinaldi, Mediolan, Boroli, 2004.
  • Miti seri ed inversi (versi), prefazione di Vladimir Nabokov, Mediolan, Otma Edizioni, 2004.
  • Il veleno degli altri, Lugano, Todaro Editore, 2006[9].
  • Il denaro degli altri, Treviso, Editing, 2006.
  • Due secoli di Milano e non immediati dintorni (versi), Torino, Aragno, 2007.
  • Don Giovanni. Un progetto di Paolo Brera, con opere di Balzac, Puškin, Zorrilla e Gianni Brera, trad. e prefazione di Paolo Brera, Mediolan, Alacrán, 2007.
  • La prigione degli altri, Mediolan, BookTime, 2008[10].
  • La mobile. Racconti metropolitani, coautore Celeste Bruno, Mediolan, Mursia, 2009[11].
  • L'artificiere, coautore Celeste Bruno, Pavia, Altravista, 2009.
  • Il visconte, razem z Andrea Carlo Cappi, Milano, Sperling&Kupfer, 2011.
  • Eos. Sparare nel mucchio. Scritti di tuttologia applicata, Bagnacavallo, Discanti, 2011.

Przypisy

  1. ↑ Infarto in metrò: muore Paolo Brera, figlio di Gianni (wł.)
  2. ↑ Brera Web Site
  3. ↑ Np. Paolo BRERA, "Le développement des marchés financiers en Europe de l’Est", Rivista Internazionale di Scienze Economiche e Commerciali, A. XXXVII, ottobre-novembre 1990, N. 10-11, Mediolan; Paolo BRERA, "Ekonomičeskaja otvetsvennost' i funkcii predprinimatelja", Problemy teorii i praktiki upravlenija, 2/91, Moskwa; Paolo BRERA, "Compte-rendu des livres de Veselin Ðurðevac et Stefano Bianchini", Revue d'études comparatives Est-Ouest, Mars 1986, Volume 17, n° 1, Paryż, str. 141-143; Paolo BRERA, "East Europe's Unavowed Slump: Some Structural Aspects", Rivista Internazionale di Scienze Economiche e Commerciali, A. XXIX, settembre 1982, N. 9, Mediolan.
  4. ↑ Henryk SIENKIEWICZ, Bartek il Trionfatore, trad. e prefazione di Paolo Brera, Milano, La Vita Felice, 1995, trad. e prefazione di Paolo Brera.
  5. ↑ Bartek il trionfatore, torna in libreria un racconto insolito del Nobel Henryk Sienkiewicz - Libri - Panorama.it. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-13)].
  6. ↑ Don Giovanni. Un progetto di Paolo Brera, con opere di Balzac, Puškin, Zorrilla e Gianni Brera, trad. e prefazione di Paolo Brera, Milano, Alacrán, 2007.
  7. ↑ I. S. TURGENEV, Primo amore, Periplo, Lecco, 1995, trad. e prefazione di Paolo Brera.
  8. ↑ http://observatoriodaimprensa.com.br/artigos.asp?cod=482IMQ007
  9. ↑ Anche per il delitto ci vuole talento, Corriere del Ticino, 21 dicembre 2006.
  10. ↑ http://www.thrillermagazine.it/notizie/7297/; A. Bertante, "Tutta un'altra Padania quella dei Brera", La Repubblica, 10 gennaio 2009.
  11. ↑ Il Giornale, 10 luglio 2009.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!