Pala (broń)

Pala

Pala – szabla turecka, używana w czasach Imperium Osmańskiego w XVIII wieku. Miała dość szeroką głownię (do 4,5 cm), zakrzywioną pod dużym kątem, zazwyczaj zrobioną ze stali damasceńskiej. Jej rękojeść wykonana była z czarnego dębu lub rogu i osadzona za pomocą nitów. Służyła wyłącznie jako broń piechoty, w szczególności janczarom. W Europie znana jako bułat^[1].

Przypisy

1. Michał Gradowski, ZdzisławZ. Żygulski ZdzisławZ., Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: Wyd. PWN, 2010, s. 31, 49, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493 .