W grudniu 1991 r. 619 pracowników likwidowanego Przedsiębiorstwa Przemysłu Mięsnego w Sanoku zawiązało spółkę Beef-San o kapitale akcyjnym 1,550 mln zł, wpisaną do rejestru handlowego w lutym 1992. Na podstawie umowy zawartej z likwidatorem, spółka od kwietnia 1992 przejęła część majątku przedsiębiorstwa państwowego, a w sierpniu podpisała umowę o przejęciu do odpłatnego korzystania jego mienia. Prezesem przedsiębiorstwa do 10 sierpnia 1999 był Krzysztof Izdebski[8] (otrzymał tytuł „Człowieka Roku 1995” przyznany przez tygodnik „Nowe Podkarpacie”[9]). Jego następcami zostali Kazimierz Bąkowicz (od 1999)[10], Andrzej Leś (od 2000)[11].
W 1996 nabyła Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego w Przemyślu. W czerwcu 1999 stała się właścicielem użytkowego majątku zlikwidowanego sanockiego przedsiębiorstwa[12]. W latach 1999–2002 spółka popadła w kłopoty finansowe, wynikające z błędów strategicznych, wysokich kosztów utrzymania zakładów produkcyjnych, nadmiernego zatrudnienia i utraty wpływów na lokalnym rynku[12]. W 2000 akcje spółki zostały wprowadzone do obrotu giełdowego na warszawskiej giełdzie i weszły w skład indeksu WIRR; pierwsze notowanie miało miejsce 9 marca po kursie 3,5 zł[13][14]. Spółka podjęła nieudane próby pozyskania inwestora branżowego oraz dostosowania się do wymogów Unii Europejskiej, co miało umożliwić eksport wyrobów do jej krajów członkowskich[12].
W 2002 zobowiązania krótkoterminowe spółki przekroczyły 13,5 mln zł. Sytuacja była na tyle poważna, że zarząd zdecydował się w czerwcu na sprzedaż zakładu w Przemyślu, a w lipcu – na wprowadzenie programu naprawczego, zakładającego m.in. zawarcie ugody z bankami i układu z wierzycielami, zmiany w modelu działalności operacyjnej, sprzedaż części majątku, w tym nieruchomości w Przemyślu i Sanoku, oraz redukcję zatrudnienia. W następnych latach plan został w większości zrealizowany. W 2002 spółka pozyskała inwestora – Zakłady Mięsne Mysłowice-Mysław – który przejął część jej zobowiązań i przyznał kredyt kupiecki w wysokości ponad 1 mln zł[12].
W 2004 spółka podjęła kroki do utworzenia nowych zakładów w Sanoku, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro-Park Mielec. W tym celu objęła udziały w spółce Carpatia Meat. Ze względu na protesty społeczne wycofała się jednak z tej inwestycji. Również w 2004 wstrzymała produkcję w starym zakładzie w Sanoku, a następnie sprzedała tę nieruchomość. Działalność związaną z rozbiorem mięsa została przeniesiona do Zarszyna i prowadzona tam do końca 2005. Natomiast ubój prowadzony był w obcych ubojniach, głównie w Zakładach Mięsnych w Dębicy[12].
W 1. kwartale 2005 Beef-San zawiązał wraz ze swoim ukraińskim kontrahentem spółkę Duet, która odtąd zajmowała się sprzedażą mięsa na Ukrainie. W grudniu 2005 Beef-San rozpoczął eksport do krajów Unii Europejskiej, zwłaszcza do Holandii, Słowacji, Słowenii i Włoch. W maju 2006 uzyskał 8 mln zł ze sprzedaży nieruchomości należących do zamkniętego w 2002 Przedsiębiorstwa Przemysłu Mięsnego w Przemyślu[12].
W 2006 przedsiębiorstwo rozpoczęło prace nad budową grupy kapitałowej, za środki z wpłat na akcje serii E od nabywając od Lucjana Pilśniaka – ówczesnego większościowego akcjonariusza i przewodniczącego rady nadzorczej Beef-Sanu – udziały w AJPI sp. z o.o., kontrolującej kilka przedsiębiorstw działających w branży mięsnej[12][16].
Problemy finansowe doprowadziły do restrukturyzacji i zmiany profilu działalności firmy. W listopadzie 2010 przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na PBS Finanse oraz profil działalności[17][18].
Akcjonariat
Większościowym akcjonariuszem Beef-Sanu jest Lucjan Pilśniak, posiadający 59,78% akcji i głosów na WZA. Absolute East West Master Fund Limited posiada 6,03%, a Deutsche Bank AG (poprzez DWS Polska TFI) – 5,02%[19].
Nagrody
Tytuł „Agrobiznesmena Roku” przyznany prezesowi Beef-Sanu Krzysztofowi Izdebskiemu (1997)[20].
Główna nagroda IV edycji konkursu „Złoty Gwóźdź Sukcesu”, organizowanego przez „Gazetę Wyborczą w Rzeszowie” za rok 1997[21][22].
Główna nagroda – puchar Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej podczas XIV edycji Warszawskich Targów Spożywczych (1998, za wyrób kiełbasy suchej krakowskiej)[23].
Przypisy
↑Stanisław Bulkiewicz: Rudolf Mękicki 1887-1942. Patron sanockich numizmatyków. Sanok: 1997, s. 51.
↑Oferta. Beef San SA. [dostęp 2008-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-04)]. (pol.).
↑Władysław Stachowicz: Życie gospodarcze. Okres tzw. przyspieszonego rozwoju 1957–1975. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 835. ISBN 83-86077-57-3.
↑Sanockie Przedsiębiorstwo Budowlane. Warszawa: 1978, s. 15.
