P-Fenylenodiamina
p-Fenylenodiamina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
benzeno-1,4-diamina
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
PPD, 1,4-fenylenodiamina, 1,4-diaminobenzen, 1,4-benzenodiamina, fenylenodiamina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C6H8N2
|
Inne wzory
|
H 2N−C 6H 4−NH 2
|
Masa molowa
|
108,14 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
106-50-3
|
PubChem
|
7814
|
DrugBank
|
DB14141
|
|
InChI
|
InChI=1S/C6H8N2/c7-5-1-2-6(8)4-3-5/h1-4H,7-8H2
|
InChIKey
|
CBCKQZAAMUWICA-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-12-11]
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
Zwroty H
|
H301, H311, H317, H319, H331, H370, H410
|
Zwroty P
|
P260, P273, P280, P301+P310, P305+P351+P338, P311
|
|
Temperatura zapłonu
|
110 °C (zamknięty tygiel)[1]
|
Numer RTECS
|
SS8050000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 80 mg/kg (szczur, doustnie)[1]
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
o-fenylenodiamina, m-fenylenodiamina, anilina
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
p-Fenylenodiamina, PPD – organiczny związek chemiczny z grupy diaminobenzenów, o silnym działaniu uczulającym[3].
p-Fenylenodiamina to barwnik, który często określany jest jako „sztuczna henna”. Występuje między innymi w:
Jako alergen działać może dwojako. Przeważnie objawy alergii następują w mechanizmie opóźnionym. U uczulonych osób pojawiają się zaczerwienienia, zmiany wypryskowe, obrzęk, swędzenie i wypełnione pęcherze, a po kilku dniach ropiejące owrzodzenia na skórze. Jest to opóźniona reakcja alergiczna.
Niekiedy jednak PPD może doprowadzić do duszności, które objawiają się bezpośrednio po kontakcie z nią oraz inne objawy szoku anafilaktycznego, który może doprowadzić nawet do śmierci.
Wykorzystywana jest w produkcji kevlaru:
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i p-Fenylenodiamina (nr 78429) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2017-12-11]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 83, Boca Raton: CRC Press, 2002, s. 8-50, ISBN 978-0-8493-1556-5 (ang.).
- ↑ MartaM. Kieć-Świerczyńska MartaM., BeataB. Kręcisz BeataB., DominikaD. Świerczyńska-Machura DominikaD., Rosnąca rola alergii zawodowej i pozazawodowej na parafenylenodiaminę, „Medycyna Pracy”, 58 (2), 2007, s. 131–137 [zarchiwizowane 2016-03-04] .
Linki zewnętrzne
|
|