Współczynnik podziału (P) – w chemii i farmakologii terminem tym określany jest stosunek stężeń substancji w dwóch niemieszających się rozpuszczalnikach w stanie równowagi[1]. Zazwyczaj jednym z rozpuszczalników jest woda, drugim natomiast substancja hydrofobowa taka jak n-oktanol. Współczynnik podziału mierzy się dla niezjonizowanej formy substancji odpowiednio dobierając pH podczas pomiarów. Jest on używany do określania lipofilowości substancji. Współczynnik podziału podawany jest w formie logarytmicznej zgodnie ze wzorem[2]:
Przypisy
- ↑ Encyklopedia techniki CHEMIA. Warszawa: WNT, 1965. Brak numerów stron w książce
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 2-52.