Otto Henryk z Palatynatu (niem. Ottheinrich von der Pfalz, właściwie Otto Heinrich) (ur. 10 kwietnia 1502 w Ambergu, zm. 12 lutego 1559 w Heidelbergu) – książę Palatynatu-Neuburga(inne języki), elektor Palatynatu Reńskiego.
Syn Rupperta Cnotliwego, który wcześniej zrezygnował z biskupstwa Fryzyngi, i Elżbiety Wittelsbach. Jego dziadkami byli elektor Palatynatu Filip Wittelsbach i Małgorzata Wittelsbach oraz książę Bawarii-Landshut Jerzy Bogaty i Jadwiga Jagiellonka, najstarsza córka Kazimierza Jagiellończyka.
Po śmierci jego dziadka Jerzego Wittelsbacha wybuchła wojna o sukcesję w Bawarii-Landshut(inne języki). Elektor Palatynatu Filip Wittelsbach wystąpił w imieniu niepełnoletnich wnuków Ottona Henryka i Filipa, którzy byli jedynymi żyjącymi wnukami Jerzego. Przeciwko tym roszczeniom wystąpił książę Bawarii Albrecht IV Mądry. Spór rozstrzygnął cesarz Maksymilian I Habsburg w 1505 r. Cesarz przyznał Ottonowi Henrykowi i Filipowi część terenów Bawarii-Landshut od linii Dunaju przez Frankonię do Górnego Palatynatu, ze stolicą w Neuburgu an der Donau. Tereny te stały się Palatynatem-Neuburg, pozostała część Bawarii-Landshut została włączona do Bawarii. Opiekunem młodych książąt został ich stryj Fryderyk II Mądry.
W 1519 r. wraz z Fryderykiem podróżował po Kastylii, Aragonii, Burgundii. W 1521 udał się do Wenecji, skąd popłynął do Jafy. Zwiedził Palestynę, Jerozolimę.
2 czerwca 1522 odbyła się uroczystość przekazania władzy obu braciom. W 1529 r. ożenił się z Zuzanną Wittelsbach (1502–1543), córką Albrechta Mądrego, wdową po Kazimierzu, margrabim Brandenburgii-Bayreuth(inne języki). Para nie miała dzieci.
Bracia podzielili tereny Palatynatu-Neuburg pomiędzy siebie w 1535 r.
Otto Henryk żył bardzo rozrzutnie. Kilka lat po objęciu władzy pojawiły się pierwsze problemy finansowe. Postanowił upomnieć się o posag swojej babki Jadwigi Jagiellonki. Miał go wypłacić brat Jadwigi, król Polski Zygmunt I Stary. Otto udał się więc pod koniec 1536 roku do Krakowa[1], gdzie król uznał dług i ustalił jego spłatę w 7 ratach. W czasie tej podróży towarzyszący palatynowi rysownik Matthias Gerung(inne języki) wykonał ok. 50 wedut napotkanych miejscowości, które są niekiedy jedynymi obrazami ówczesnych miast[2][3].
W 1548 r. zmarł brat Ottona Henryka – Filip. Palatynat-Neuburg ponownie został połączony. Ponieważ obaj bracia byli bardzo rozrzutni i całe księstwo było poważnie zadłużone, pomocy finansowej udzielał stryj Fryderyk, który został wcześniej elektorem Palatynatu.
Fryderyk II zmarł w 1556 r., Otto Henryk został elektorem Palatynatu. Aby objąć władzę udał się do Heidelbergu, co stanowił dla niego duży wysiłek ze względu na jego tuszę (około 200 kg).
Przypisy
| Hrabiowie palatyni Lotaryngii (945–1356) |
|
|---|
| Hrabiowie palatyni Reńscy (1085–1356) | |
|---|
| Elektorzy Palatynatu (1356–1777) | |
|---|
.svg)
