Herman był najprawdopodobniej synem palatyna lotaryńskiego Henryka I i Matyldy, córki księcia Dolnej LotaryngiiGozelona II. W 1060 r. jego matka została zamordowana przez ojca. Przeciwnik ojca, arcybiskup KoloniiAnno II wziął młodego Hermana na wychowanie, a gdy po uwięzieniu ojca Herman odziedziczył tytuł palatyna lotaryńskiego, sprawował także rządy opiekuńcze w jego imieniu. Samodzielne rządy Herman objął nie później niż w 1064[1].
Herman podczas swoich rządów pozostawał w pokojowych stosunkach z Annonem, był także wiernym stronnikiem królaHenryka IV Salickiego. W 1084 był z Henrykiem IV w Rzymie. Utracił Cochem na rzecz antykróla Hermana z Salm. Toczył spory o wpływy w rejonie Mozeli[1].
Żoną Hermana był Adelajda, córka margrabiego Weimaru Ottona I. Zmarł nie pozostawiwszy potomków[1].
Przypisy
↑ abcHeinrich II.. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-10-25].