hasło opracowano w oparciu o bardzo kiepskie, pełne błędów, wtórne źródła internetowe - konieczne sięgnięcie do źródeł zweryfikowanych przez zawodowych historyków. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Pierwsze zapisy o miejscowości Orzech znajdują się w księdze parafialnej kościoła św. Małgorzaty w Bytomiu i pochodzą z około 1224 roku. Są to zarysy szkiców granic osady w pisowni Oreh w języku łacińskim. W spisanym po łacinie dokumencie z października 1277 roku biskup krakowski Paweł z Przemankowa zakłada parafię kamieńską, do której zostaje włączona osada Orzech – wymieniona w nim jako Orech[6]. Pierwszym właścicielem wsi był książę Kazimierz bytomski[7]. W 1307 roku Orzech przeszedł w posiadanie Piotra z Paniów[7].
Na wschód od centrum wsi znajduje się jej jedyny zabytek – sztuczne „ruiny zamku” z XIX wieku[9]. Ponadto w gminnej ewidencji zabytków gminy Świerklaniec figurują: krzyż przydrożny z 1877 roku u zbiegu ulic Szkolnej i Lompy oraz kapliczka przydrożna z 1895 roku[10].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Franciszek Piekosiński: Monumenta Meadievii Historica. Codex diplomaticus Poloniae minoris, Volumes 9-10. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1886, s. 40–41.
