Szlachecki Charytatywny Order Miłości Bliźniego (niem.: Adeliger Wohltätigkeits-Orden der Liebe des Nächsten) - krótkotrwale przyznawane habsburskieodznaczeniedworskie, nadawane w pierwszej połowie XVIII wieku.
Order, a raczej odznaka charytatywnego stowarzyszenia na dworze wiedeńskim, został ustanowiony w roku 1708 przez arcyksiężnęaustriackąElżbietę Krystynę z książąt Brunszwiku, małżonkę (jeszcze per procuram) Karola Habsburga, wówczas pretendenta do tronuHiszpanii, później cesarza Świętego Cesarstwa, przed jej wyjazdem do Barcelony, gdzie miała zawrzeć ślub z Karolem. Order został nadany "damom i kawalerom" dworu, którzy jej towarzyszyli jako orszak w wyprawie do Hiszpanii. Każdy z odznaczonych posiadał prawo mianowania jednego nowego członka lub członkini.
Insygnium znanego tylko z opisów orderu to emaliowany na biało krzyż maltański z kulkami na szpicach ramion, ze złotymi promieniami między ramionami. W medalionie środkowym awersu znajdował się napis AMOR PROX (skrót od "Amor proximi", łac. - "Miłość bliźniego". Wygląd rewersu oznaki nie jest znany. Order był noszony na lewej piersi na czerwonej wstędze. Prawdopodobnie przestał być nadawany już w 1711, gdy Elżbieta Krystyna została cesarzową i Wielką Mistrzynią znamienitego Orderu Gwiaździstego Krzyża.
Bibliografia
Gustav Adolph Ackermann, Ordensbuch sämmtlicher in Europa blühender und erloschener Orden und Ehrenzeichen, Annaberg 1855
Roman Freiherr von Procházka, Österrechisches Ordenshandbuch, Große Ausgabe 2.Band, München 1979