Operacja Odyssey Dawn

Operacja Odyssey Dawn

Operacja Świt Odysei

Konflikt	Wojna domowa w Libii (2011)
Czas konfliktu	15 lutego – 23 października 2011
Terytorium	Libia
Strony konfliktu
Libijska Dżamahirijja Republika Libijska
Podmiot interweniujący
Stany Zjednoczone  Holandia  Norwegia  Katar  Dania  Zjednoczone Emiraty Arabskie  Hiszpania  Włochy
Przyczyny operacji
naruszenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1973 (2011)
Podstawy prawne	Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1973
Czas operacji	19–31 marca 2011
Miejsce operacji	Libia
Obszar operacji	przestrzeń powietrzna Libii
Straty prowadzącego operację
1 F-15E[1].
Straty stron konfliktu
17 czołgów, 5 transporterów, 7 samolotów Galeb, 1 helikopter Mi-35
Ofiary cywilne	według źródeł libijskich: 91 zabitych i 175 rannych[2]

Operacja Odyssey Dawn była osobnym kodem udziału wyłącznie sił USA w zbiorowej – militarnej operacji reagowania kryzysowego w Libii rozpoczętej 19 marca 2011 roku przez wydzielone siły zbrojne koalicji państw w skład której wchodzą Stany Zjednoczone, Holandia, Norwegia, Katar, Dania, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Hiszpania, oraz Włochy. Zgodna z Rezolucją 1973 ONZ. Odyssey Dawn była kampanią ataku z powietrza, morza i lądu, prowadzoną w celu ochrony cywilów przed „brutalnymi krokami” (działania policyjne) podejmowanymi przez wojsko Mu’ammara al-Kaddafiego przeciwko rebelii na wschodzie Libii, opartej o miasto Bengazi^[3]. Działania miały doprowadzić do objęcia władzy przez powstańców. Dowódcą operacji został admirał Samuel J. Locklear na pokładzie okrętu dowodzenia(inne języki) USS „Mount Whitney” (LCC-20)^[4].

Przebieg działań

31 marca 2011 pełną odpowiedzialność za operacje nad Libią przejęło NATO, które prowadziło operację Unified Protector^[5].

Siły amerykańskie

• United States Navy:
  • okręt dowodzenia USS „Mount Whitney”^[6]
  • okręt desantowy USS „Kearsarge”
  • okręt desantowy-dok USS „Ponce”
  • niszczyciel rakietowy USS „Barry”
  • niszczyciel rakietowy USS „Stout”
  • okręt podwodny USS „Providence”
  • okręt podwodny USS „Scranton”
  • okręt podwodny USS „Florida”
  • 1 samolot walki elektronicznej EA-18G Growler
• United States Air Force^[7]
  • 3 bombowce strategiczne B-2 Spirit
  • 4 myśliwce F-15E Strike Eagle
  • 8 myśliwców F-16C Fighting Falcon
• United States Marine Corps^[8]
  • 26th Marine Expeditionary Unit
  • 4 myśliwce AV-8B Harrier II

Przypisy

1. Amerykański F-15 rozbił się w Libii. gazeta.pl, 2011-03-22. [dostęp 2011-03-22].
2. Trwa operacja "Świt Odysei". Siły koalicji opanowały niebo nad Libią. gazeta.pl. [dostęp 2011-03-20]. (pol.).
3. Where is the fight against Gadhafi going?. cnn.com, 23 marca 2001. [dostęp 2011-03-23]. (ang.).
4. Coalition Launches ‘Odyssey Dawn’ to Implement No-fly Zone. U.S. Department of Defense, 19 marca 2011. [dostęp 2011-03-19]. (ang.).
5. NATO przejęło kontrolę nad operacją w Libii. Ostrzał Trypolisu i Syrty gazeta.pl
6. Allied Forces Attack Libya. online.wsj.com. (ang.).
7. Crisis in Libya: U.S. bombs Qaddafi's airfields. cbsnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
8. Wide array of U.S. warplanes used in Libya attacks. BBC News. (ang.).

Bibliografia

• Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1973 (2011). Organizacja Narodów Zjednoczonych, 17 marca 2011. [dostęp 2011-03-24]. (ang.).
• Coalition Launches ‘Odyssey Dawn’ to Implement No-fly Zone. U.S. Department of Defense, 19 marca 2011. [dostęp 2011-03-19]. (ang.).