Obserwatorium Paryskie (fr. Observatoire de Paris albo Observatoire de Paris-Meudon) – obserwatorium astronomiczne we Francji i jeden z największych astronomicznych ośrodków na świecie.
Administracyjnie jest to grand établissement („znakomita firma”) pod opieką ministerstwa, kształcąca studentów z wyższym wykształceniem, ze statusem zamkniętego publicznego uniwersytetu. Jego misje obejmują:
Obserwatorium jest siedzibą słonecznego obserwatorium przy Meudon i radioastronomicznego obserwatorium przy Nançay. W latach 1913–1987 było siedzibą Międzynarodowego Biura Czasu[1].
Historia
Podstawowe fundamenty obserwatorium zapoczątkował Jean-Baptiste Colbert, który chciał poszerzać morską potęgę Francji i handel międzynarodowy w XVII wieku. Ludwik XIV był promotorem uruchomienia budowy, która zaczęła się w 1667 a zakończyła się w 1671. Architektem był prawdopodobnie Claude Perrault, którego brat, Charles, był sekretarzem Colberta i kierownikiem robót publicznych. Optyczne przyrządy zostały zapewnione przez Giuseppe Campaniego. Budynki zostały rozbudowane w 1730, 1810, 1834, 1850 i 1951. Ostatnim powiększeniem był pokój południkowy zaprojektowany przez Jeana Prouvé. W 1863 obserwatorium wydało pierwszą współczesną mapę pogodową.
Dyrektorzy
Przypisy
- ↑ BernardB. Guinot BernardB., History of the Bureau International de l'Heure, „Historical and Scientific Problems, ASP Conference Series,”, 208, IAU Colloquium #178. Edited by Steven Dick, Dennis McCarthy, and Brian Luzum. (San Francisco: ASP), 2000, s. 175–184, ISBN 1-58381-039-0, Bibcode: 2000ASPC..208..175G (ang.).???
Linki zewnętrzne
