Ośmiał mniejszy (Cerinthe minor L.) – gatunek roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Rośnie dziko w Azji Zachodniej (Liban, Syria, Turcja) oraz w Europie Południowej, Wschodniej i Środkowej. Jest też uprawiany w niektórych innych regionach świata[4]. W Polsce jest archeofitem w południowej części kraju, i bywa przejściowo zawlekany również w inne regiony Polski[5].
Morfologia
Pokrój
Roślina zielna o wysokości 20–60 cm, cała sina naga i gładka, lub słabo szorstko owłosiona[6].
Pojedyncze, podługowate i zaokrąglone, dość często z białymi plamkami. Liście odziomkowe wyrastają na długich ogonkach, łodygowe nasadami obejmują łodygę. Górne przysadki mają orzęsione brzegi[5].
Roślina dwuletnia lub bylina. Rośnie na przydrożach, w suchych potokach, na skałach. Kwitnie od maja do lipca[6]. Liczba chromosomów 2n = 36[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcLucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. Brak numerów stron w książce
↑ abcdWładysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. Brak numerów stron w książce