Nowosiółki Nowe, Nowe Nowosiółki (biał. Новыя Навасёлкі, Nowyja Nawasiołki; ros. Новые Новосёлки, Nowyje Nowosiołki) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Siejłowicze.
Historia
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów znajdowały się w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1598 wojewoda trocki Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotka” nadał Nowosiółki klasztorowi bernardynów w Nieświeżu[2] lub według innego źródła na uposażenie proboszcza nieświeskiego[3][4]. Wieś odpadła od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Howiezna. Po 1831, gdy w wyniku represji po powstaniu listopadowym władze carskie zamknęły klasztor bernardynów w Nieświeżu, wieś przeszła na własność skarbu państwa[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Howiezna[5]. W 1921 miejscowość liczyła 113 mieszkańców, zamieszkałych w 20 budynkach, w tym 106 Białorusinów i 7 Polaków. 90 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 23 rzymskokatolickiego[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi. Do 28 maja 2013 siedziba sielsowietu Nowosiółki, liczącego 6 miejscowości i po likwidacji przyłączono w całości do sielsowietu Siejłowicze[6].
Zabytki
Znajdują się tu ruiny kaplicy katolickiej, będącej filią parafii w Nieświeżu. Świątynia ta została zbudowana w XVIII w. i w 1886 już była zamknięta[2].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ a b c Nowosiółki (124), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 282 .
- ↑ Andrea Mariani. Duszpasterstwo jezuitów nieświeskich w XVII–XVIII wieku. Między ideałem potrydenckim a lokalnymi uwarunkowaniami. „Rocznik Lituanistyczny”. 2, 2016. Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. brak numeru strony
- ↑ Omułyńce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 533 .
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. Brak numerów stron w książce
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области. Portal prawny Republiki Białorusi. [dostęp 2024-10-14]. (ros.).
Bibliografia
