Newa Sankt Petersburg – rosyjski klub żużlowy z Petersburga. Dwukrotny drużynowy mistrz Związku Radzieckiego w latach 1966 i 1971. Drużynowy mistrz Finlandii w sezonie 2000.
Historia
W okresie Związku Radzieckiego (do 1991)
Dzieje żużla w Leningradzie sięgają 1956 roku, kiedy to z inicjatywy Władimira Karniejewa, działacza federacji motocyklowej Rosyjskiej FSRR, na bieżni stadionu im. Kirowa odbyły się pokazowe zawody motocyklowe. Karniejew brał też udział w projektowaniu leningradzkiego motodromu DOSAAF i był organizatorem pierwszych zawodów żużlowych w Związku Radzieckim Odbyły się one w dniach 10-12 czerwca 1958 roku na moskiewskim Stadionie Łużniki. W gronie motocyklistów zaproszonych na te zawody znalazło się trzech przedstawicieli Leningradu: Andriej Dieżynow, Gienrich Lemberg i Jurij Bugrow. Po trzech dniach zawodów indywidualnych najlepiej wypadł Dieżynow, zajmując w klasyfikacji 3. miejsce[1].
W 1962 roku pierwszy raz zorganizowano rozgrywki o drużynowe mistrzostwo kraju. Wystąpiła w nich drużyna Newy, zajmując 10. miejsce spośród 16 drużyn.
Pod koniec 1963 roku ukończono budowę stadionu "Mototrek", położonego na obrzeżach największego miejskiego parku - Sosnowki. Obiekt służący rozgrywaniu zawodów żużlowych i wyścigów na lodzie został otwarty 11 stycznia 1964r.[3]
W 1964 roku dzięki dużej ilości zawodników w sekcji udało się zorganizować 16-osobowe Indywidualne Mistrzostwa Leningradu. Zwyciężył w nich Anatolij Biełkin, kolejne miejsca na podium zajęli Władimir Kanunnikow i Gienrich Lemberg. Zimą 1965 roku zorganizowano mistrzostwa miasta w wyścigach na lodzie. Tu triumf odniósł Władimir Kanunnikow przed Reino Viidasem z Tallinna i Anatolijem Biełkinem. W latach 1965–1967 klub posiadał drugą drużynę występującą pod nazwą "Bałtika"[4].
W latach 1992 i 1993 klub był uczestnikiem rozgrywek o Trofeum Krajów Bałtyckich i Puchar Bałtyku, rywalami Newy były zespoły z Białorusi (Witebsk), Estonii, Łotwy i Ukrainy[8].
Z powodu mniejszych odległości między klubami i dość wysokim poziomem rozgrywek kierownictwo klubu zdecydowało o przystąpieniu do rozgrywek ligowych w Finlandii. Od sezonu 1994 Newa rozpoczęła występy w lidze fińskiej od niższej klasy rozgrywkowej (I Divisioona), a w 1995 uzyskała awans do SM-liigi. Sezon 1996 zakończył się spadkiem, jednak już rok później zawodnikom z Sankt Petersburga znów udało się awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. Najlepszy zawodnikiem Newy w sezonie 1997 był Łotysz Vladimirs Voronkovs. W kolejnych sezonach inni łotewscy zawodnicy, tacy jak Nikolajs Kokins, Aleksandrs Biznia, czy Andrejs Koroļevs stanowili o sile petersburskiego zespołu. W latach 1998–2002 Newa nie schodziła z podium ligi fińskiej - trzykrotnie zdobyła tytuł II wicemistrza (1998, 1999, 2001), raz tytuł wicemistrza (2002), a w 2000 wywalczyła tytuł mistrza Finlandii[9]. Pomimo sukcesów klubu, pogarszający się stan stadionu spowodował jego zamknięcie w 2001 roku, a ostatnie zawody rozegrano w dniach 15 lipca były to Otwarte Mistrzostwa Sankt-Petersburga. W sezonie 2002 "domowe" rundy ligi fińskiej rozgrywano na stadionie w Spīdveja centrs w Dyneburgu na Łotwie.
awans do ekstraklasy (od tego sezonu jako Neva Bravo Pietari St. Petersburg)
1996
SM Liiga
7
spadek
1997
I Divisioona Italohko
1
awans do ekstraklasy (od tego sezonu jako Neva Bravo St. Petersburg)
1998
SM Liiga
3
1999
SM Liiga
3
(od tego sezonu jako Neva St. Petersburg)
2000
SM Liiga
1
2001
SM Liiga
3
2002
SM Liiga
2
W 2003 dotychczasowy właściciel klubu Andriej Sawin, późniejszy wieloletni menedżer żużlowej reprezentacji Rosji, sprzedał klub małżeństwu pedagogów i instruktorów sportów motorowych Michaiłowi Popowowi i Galinie Wakulenko. Przekształcili oni Newę w sekcję sportów motorowych przy Petersburskim Miejskim Centrum Twórczości Technicznej Młodzieży. Wiodącą sekcją stał się motokross, natomiast z powodu braku własnego toru żużlowego, treningi w tej dyscyplinie odbywały się na obiektach w Finlandii. Po raz pierwszy w rosyjskich rozgrywkach ligowych Newa pojawiła się w sezonie 2017, jako uczestnik Pierwoj ligi. W barwach klubu wystąpili Rusłan Biktimirow, Danił Zełenskij i Siergiej Sorokin, którzy zajęli 3. miejsce na torze w Saławacie[10]. Rezultat ten został poprawiony rok później - Biktimirow i Zełenskij zajęli 2. miejsce[11]. W tym samym sezonie Newa przystąpiła do nowych rozgrywek Baltic Speedway League, której celem jest rozwój dyscypliny w krajach położonych na wschodnich wybrzeżach Bałtyku. Drużyna w końcowej klasyfikacji zajęła 5. miejsce. W 2019 roku Newa osiągnęła ten sam rezultat, a sukces indywidualny osiągnął Nikita Zubariew, zdobywając tytuł indywidualnego wicemistrza ligi bałtyckiej, w zawodach rozgrywanych na torze w Varkaus[12]. W sezonie 2020 Newa również miała uczestniczyć w rozgrywkach, ale nie przystąpiła do nich z powodu ograniczeń wjazdowych związanych z epidemią COVID-19[13]
Wyniki Newy Sankt Petersburg w Baltic Speedway League