I46
Nagłe zatrzymanie krążenia, NZK (łac. cessatio circulationis[1]) – nagły stan chorobowy, w którym dochodzi do zatrzymania czynności mechanicznej serca, powodującego ustanie krążenia krwi. Następuje wtórne zatrzymanie oddechu i w konsekwencji dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu. Właściwym postępowaniem po rozpoznaniu NZK jest rozpoczęcie resuscytacji.
Niektóre przyczyny (tzw. 4H i 4T) prowadzą do utraty tętna przy zachowaniu aktywności elektrycznej.
Nagłe zatrzymanie krążenia rozpoznaje się po sprawdzeniu dwóch najważniejszych objawów (oba one muszą wystąpić)[2]:
Dodatkowo, dla osób z wykształceniem medycznym do potwierdzenia NZK stosuje się trzeci objaw:
Objawy późne (jeśli nie podjęto natychmiastowych działań resuscytacyjnych):
Ważne jest, aby w trakcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) starać się wykryć i leczyć (jeśli to możliwe) potencjalnie usuwalne przyczyny nagłego zatrzymania krążenia.
Jeżeli podstawowe zabiegi resuscytacyjne były wykonywane przez przynajmniej dwie minuty bez pozytywnego skutku, a jest dostęp do defibrylatora automatycznego (AED), przykleja się trzy elektrody do klatki piersiowej z monitora defibrylatora, sprawdza rytm i przechodzi do dalszego postępowania.
Prowadzone są testy zastosowania dronów do szybkiego dostarczania defibrylatora typu AED (automated external defibrillator) do pacjenta z nagłym zatrzymaniem akcji serca[4].
Po stwierdzeniu rytmu do defibrylacji (migotanie komór lub częstoskurcz komorowy bez tętna):
Po stwierdzeniu rytmu nie do defibrylacji (asystolia lub aktywność elektryczna bez tętna):
Po 20–25 minutach od zatrzymania krążenia lub przy ciężkiej kwasicy i niektórych zatruciach lekami podaje się 8,4% roztwór wodorowęglanu sodu w dawce 1 mEq/kg masy ciała.
Zaprzestanie resuscytacji następuje po 30–45 minutach, jeśli NZK trwało powyżej sześciu minut przed rozpoczęciem RKO[potrzebny przypis]. Czas trwania zabiegów resuscytacyjnych należy przedłużyć do 45–60 min w wypadku utonięcia, w hipotermii i przy zatruciach lekowych[potrzebny przypis]. Zalecenia te dotyczą osób wyłącznie z wykształceniem medycznym. Osoby bez wymaganego wykształcenia wykonują resuscytację do czasu przybycia pomocy specjalistycznej lub do własnego wyczerpania, bez względu na czas, jaki upłynął od nagłego zatrzymania krążenia.
Kryteria stwierdzania nieodwracalnego zatrzymania krążenia stanowi obwieszczenie Ministra Zdrowia, określające RKO za nieskuteczne po upływie ostatnich 20 minut resuscytacji w rytmie asystolii w przypadku dorosłych oraz 45 minut w przypadku dzieci w wieku poniżej 2 lat, z zachowaniem 5-minutowego okresu obserwacji po nieskutecznej RKO w obu przypadkach[7].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.