Nadieżda Priwałowa

Nadieżda Priwałowa

Prawdziwe imię i nazwisko	Nadieżda Michajłowna Priwałowa
Data i miejsce urodzenia	1908 Moskwa
Data śmierci	1976
Zawód	animator-scenograf
Współmałżonek	Leonid Amalrik

Nadieżda Michajłowna Priwałowa (ros. Надежда Михайловна Привалова; ur. 14 marca 1908, zm. 29 grudnia 1976) – radziecka animatorka filmów rysunkowych oraz animator-scenograf.

Życiorys

Uczyła się w Studiu Malarstwa im. I.Je. Riepina, w latach 1930-1932 – w izotechnikum w IZOGIZie. Od 1932 roku była animatorem w studiu Mieżrabpomfilm. Współpracowała z reżyserami Władimirem Sutiejewem, Iwanem Wanowem-Wano oraz siostrami Walentiną i Zinaidą Brumberg. Od 1936 roku pracowała w studiu Sojuzmultfilm. Jako animator brała udział w tworzeniu ponad 40 filmów. Od 1957 roku (razem z Tatjaną Sazonową) dyrektor artystyczny filmów rysunkowych Leonida Amalrika^[1]. Pochowana na Cmentarzu Piatnickim w Moskwie.

Wybrana filmografia

Animator

• 1942: Kino-Cyrk
• 1945: Zaginione pismo
• 1947: Konik Garbusek
• 1948: Szara szyjka
• 1949: Kukułka i szpak
• 1949: Koncert Zosi
• 1949: Obcy głos
• 1950: Gdy na choinkach zapalają się ognie
• 1950: Jeleń i wilk
• 1951: Bajka o królewnie i siedmiu rycerzach
• 1951: Na wysokiej górze
• 1951: Leśni podróżnicy
• 1952: Snieżka
• 1952: Wyrwidąb
• 1953: Koncert w lesie
• 1953: O dzielnej Oleńce i jej braciszku
• 1953: Magiczne zabawki
• 1953: Nieposłuszny kotek
• 1954: Wszystkie drogi prowadzą do bajki
• 1955: Choinka
• 1955: Niecodzienny mecz

Scenograf

• 1960: O wozie, co każde koło miał inne
• 1962: Dwie bajki
• 1964: Calineczka
• 1966: O hipopotamie, który bał się szczepień
• 1969: Ja chcę słonia

Przypisy

1. Привалова Надежда Михайловна, Animator.ru

Bibliografia

• Nadieżda Priwałowa w bazie Animator.ru
• Nadieżda Priwałowa w bazie IMDb (ang.)