| Pełne imię i nazwisko
|
Mychajło Mychajłowycz Mychałyna
|
| Data i miejsce urodzenia
|
15 marca 1924
Poroszkowo
|
| Data i miejsce śmierci
|
30 sierpnia 1998
Użhorod
|
| Wzrost
|
174 cm
|
| Pozycja
|
obrońca/pomocnik
|
| Kariera seniorska[a]
|
| Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1943–1944
|
Ruś Użhorod
|
?
|
(?)
|
| 1945
|
Dynamo Użhorod
|
?
|
(?)
|
| 1946–1948
|
Spartak Użhorod
|
?
|
(?)
|
| 1948–1955
|
Dynamo Kijów
|
108
|
(4)
|
| 1956
|
Spartak Użhorod
|
16
|
(4)
|
|
| Kariera trenerska
|
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Mychajło Mychajłowycz Mychałyna, ukr. Михайло Михайлович Михалина, Mychajło Mychajłowycz Mychalyna, ros. Михаил Михайлович Михалина, Michaił Michajłowicz Michalina, słow. Michal Michalina, węg. Mihalina Mihály (ur. 15 marca 1924 w Poroszkowie, zm. 30 sierpnia 1998 w Użhorodzie) – radziecki piłkarz pochodzenia węgierskiego grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, trener piłkarski. Od 1952 Mistrz Sportu, a od 1955 Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Karierę piłkarską rozpoczął w juniorskiej drużynie klubu Ruś Użhorod, w barwach którego zadebiutował w drugiej lidze Czechosłowacji (1938) і w mistrzostwie Węgry w piłce nożnej (1939-1943), skąd grał w składu głównej drużyny klubu (1943-1944). W 1945 trafił do Dynama Użhorod, a w 1946 do drugoligowej drużyny Spartaka Użhorod. W listopadzie 1948 roku został zaproszony do Dynama Kijów[1], w którym w 1952-1954 pełnił rolę kapitana drużyny. W 1952 był wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR (lista № 2) i 6 najlepszych piłkarzy USRR (№ 3), w latach 1952–1955 występował w drugiej reprezentacji ZSRR i również bronił barw reprezentacji Ukraińskiej SRR. Po siedmiu sezonach w Dynamie w 1956 wrócił do Spartaka, w którym zakończył karierę piłkarską.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej ukończył studia w Instytucie Kultury Fizycznej w Kijowie. Od lipca 1956 pracował na stanowisku głównego trenera w klubach Spartak Użhorod, który później zmienił nazwę na Werchowyna Użhorod. W latach 1969–1970 prowadził Bukowynę Czerniowce, a do czerwca 1971 Spartak Iwano-Frankowsk. Następnie pracował na stanowisku głównego trenera Zakarpackiego Obwodowego Komitetu Sportowego. Od 4 października 1974 do końca 1975 ponownie trenował użhorodzki klub, który tym razem nazywał się Howerła. Potem w latach 1976–1978 oraz 1983-1990 był starszym trenerem Szkółki Sportowej „Spartak Użhorod” w Czopu. W międzyczasie (1979-1982) był jednym z trenerów w Szkole Piłkarskiej w Irszawie. Również w latach 1977–1983 oraz 1991-1995 pełnił funkcje Przewodniczącego Zakarpackiego Oddziału Związku Piłki Nożnej[2].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne
