Munsztuk westernMunsztuk w jeździectwie klasycznym
Munsztuk – rodzaj bardzo silnego kiełzna służącego do zaawansowanej pracy z koniem.Munsztuk składa się z metalowego ścięgierza umieszczanego w pysku konia oraz z ustawionych (prawie) prostopadle do niego czanek do których przypina się wodze (do dolnych kółek). W jeździectwie klasycznym używa się go w zestawieniu z drugim kiełznem w pysku konia (tzw. wędzidełkiem).[1][2] Dodatkowym elementem munsztuka jest łańcuszek zapinany pod pyskiem konia[2]. Ogłowia munsztukowe różnią się nieco od typowych ogłowi[3][4], ponieważ posiadają dodatkowe paski policzkowe. Siła działania kiełzna munsztukowego jest proporcjonalna do długości jego czanek[3][4]. W stylu Western riding munsztuka używa się bez dodatkowego wędzidła[5].
Munsztuk z ruchomym ścięgierzem
Munsztuk może występować w połączeniu z wędzidełkiem, co da się zaobserwować zwłaszcza w dyscyplinie ujeżdżenia[2]. Ogłowie jest wówczas wyposażone w dodatkowe paski policzkowe do mocowania munsztuka i wędzidełka oraz w dwie pary wodzy. Sam munsztuk stosuje się z łańcuszkiem umieszczonym pod szczęką konia[2]. Wędzidełko powinno leżeć w kącikach pyska konia, munsztuk zaś umieszcza się nieco niżej.Takie zestawienie pozwala na rozdzielne użycie munsztuka i wędzidełka przez jeźdźca. Aby je ułatwić, wodze munsztuka są zazwyczaj cieńsze od wędzidłowych. Rezultatem użycia kiełzna munsztukowego jest wygięcie części ciemieniowej szyi przez konia; wędzidło skłania go natomiast do opuszczenia głowy[3].
↑ArletaA.WitekArletaA., Wędzidła, ogłowia, czapraki, derki, czyli o sprzęcie jeździeckim słów kilka, „Planeta koni” (6/2018), ISSN2543-7208. Brak numerów stron w czasopiśmie
