Muhammad uld Abd al-Aziz

Muhammad uld Abd al-Aziz
Ilustracja
Muhammad uld Abd al-Aziz (2014)
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1956
Akdżawadżat

Prezydent Mauretanii
Okres

od 5 sierpnia 2009
do 1 sierpnia 2019

Przynależność polityczna

Unia na rzecz Republiki

Poprzednik

Ba Mamadu Mubari (p.o.)

Następca

Muhammad uld Ghazuni

Przewodniczący Rady Państwa
Okres

od 6 sierpnia 2008
do 15 kwietnia 2009

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Sidi uld Szajch Abdallahi

Następca

Ba Mamadu Mubari (p.o.)

Muhammad uld Abd al-Aziz
ilustracja
generał
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1956
Akdżawadżat

Przebieg służby
Lata służby

1977–2009

Siły zbrojne

 Mauretania

Główne wojny i bitwy

Zamach stanu w Mauretanii (2005), Zamach stanu w Mauretanii (2008)

Muhammad uld Abd al-Aziz z żoną Mariam w towarzystwie Baracka Obamy i Michelle Obamy. (2014)

Muhammad uld Abd al-Aziz (arab. محمد ولد عبد العزيز = Muḥammad walad ʿAbd al-ʿAzīz, fr. Mohamed Ould Abdel Aziz; ur. 20 grudnia 1956 w Akdżawadżacie) – mauretański wojskowy i polityk, przywódca zamachu stanu przeciwko prezydentowi Sidi uld Szajchowi Abdallahiemu, w latach 2008–2009 przewodniczący junty wojskowej – Rady Państwa, w latach 2009–2019 prezydent Mauretanii.

Kariera wojskowa

Muhammad uld Abd al-Aziz urodził się w 1956 w Akdżawadżacie. W 1977 wstąpił do sił zbrojnych, kształcił się w Królewskiej Akademii Wojskowej w Meknesie w Maroku. W strukturach wojskowych zajmował wiele stanowisk, był twórcą elitarnej straży prezydenckiej BASEP (Prezydencki Batalion Bezpieczeństwa). Abd al-Aziz odegrał kluczową rolę w stłumieniu próby zamachu stanu w czerwcu 2003 oraz wojskowego powstania w sierpniu 2004, za co został odznaczony najwyższym medalem wojskowym przez prezydenta Maawiję uld Sid’Ahmada Taję[1].

W 2005 pułkownik Abd al-Aziz był jednym z organizatorów zamachu stanu przeciw prezydentowi Taji. Zamach przeprowadzony został 3 sierpnia 2005 pod dowództwem generała Iliego uld Muhammada Falego. Abd al-Aziz był zwolennikiem jak najwcześniejszego przeprowadzenia nowych wyborów i z jego inicjatywy okres ten skrócono z 24 do 19 miesięcy[2].

Prezydentura Abdallahiego

W kwietniu 2007 urząd prezydenta Mauretanii objął Sidi uld Szajch Abdallahi, wybrany miesiąc wcześniej w wolnych, demokratycznych wyborach. 30 sierpnia 2007 prezydent Abdallahi mianował Abdel Aziza generałem i szefem straży prezydenckiej[3]. W grudniu 2007 generał dowodził siłami, mającymi pojmać bojówki terrorystyczne, które zabiły czterech francuskich turystów w pobliżu miejscowości Alak[2].

Pierwsze oznaki pogarszających się relacji z prezydentem i rządem pojawiły się w maju 2008. Wtedy to prezydent powołał nowy gabinet pod przewodnictwem premiera al-Waghafa, w skład którego weszło 12 ministrów z okresu władzy prezydenta Taji.

Pod koniec czerwca 2008 jedna z mniejszych partii politycznych oskarżyła Abd al-Aziza o planowanie zamachu stanu i próbę rozbicia zaplecza parlamentarnego rządu partii ADIL[4].

4 sierpnia 2008 25 z 49 deputowanych oraz 24 z 45 senatorów proprezydenckiej partii ADIL ogłosiło opuszczenie szeregów tej partii, co spowodowało utratę większości parlamentarnej przez rząd[5].

Zamach stanu w 2008

Rano 6 sierpnia 2008 prezydent Sidi uld Szajch Abdallahi odwołał ze stanowiska szefa straży prezydenckiej Abd al-Aziza wraz z kilkoma innymi wojskowymi. W odpowiedzi, tego samego dnia generał Abd al-Aziz rozpoczął zamach stanu, zajmując pałac prezydencki w Nawakszucie[6]. Prezydent Abdallahi i premier Jahja uld Ahmad al-Waghaf zostali zatrzymani. W swoim oświadczeniu Abd al-Aziz ogłosił unieważnienie dekretu prezydenta o odwołaniu straży bezpieczeństwa[7] oraz objęcie przywództwa w nowej Radzie Państwa[8]. 11-osobowa Rada Państwa ogłosiła Abdallahiego „byłym prezydentem” i zapowiedziała przeprowadzenie nowych wyborów prezydenckich „tak szybko jak to możliwe”[9].

Wybory prezydenckie i prezydentura (2009–2019)

W styczniu 2009 państwowe media ogłosiły, iż nowe wybory prezydenckie zostały zaplanowane przez Radę Państwa na 6 czerwca 2009[10]. Pojawiły się wówczas głosy o możliwym starcie generała Abd al-Aziza w nadchodzących wyborach. W październiku 2008 stwierdził on bowiem, że wojskowym, którzy zrezygnują ze służby w armii, powinno przysługiwać prawo startu w wyborach[11]. Zgodnie z przypuszczeniami, 5 lutego 2009 Abd al-Aziz oficjalnie ogłosił zamiar udziału w wyborach prezydenckich[12].

15 kwietnia 2009 Muhammad uld Abd al-Aziz zrezygnował ze stanowiska przewodniczącego Rady Państwa, by wziąć udział w wyborach w czerwcu 2009. Jego następcą został przewodniczący Senatu Ba Mamadu Mubari, zaprzysiężony na to stanowisko przez Sekretarza Rady Konstytucyjnej[13][14][15].

27 kwietnia, w dniu zakończenia rejestracji, Sąd Konstytucyjny zatwierdził cztery kandydatury zgłoszone do udziału w wyborach, w tym kandydaturę Abd al-Alziza[16]. Główne partie opozycyjne zbojkotowały jednak proces wyborczy i nie wystawiły do walki swoich przedstawicieli. Wybory uznały za „maskaradę” ze z góry przesądzonym wynikiem[17]. 5 maja 2009 Unia na rzecz Republiki, mająca większość w parlamencie, wybrała Abd al-Aziza na stanowisko przewodniczącego partii[17].

Na początku czerwca, pod auspicjami prezydenta Senegalu Abduolaye’a Wade, odbyły się rozmowy negocjacyjne, mające na celu zakończenie kryzysu politycznego i włączenie partii opozycyjnych w proces wyborczy. 4 czerwca 2009 strony podpisały porozumienie, wedle którego termin wyborów został przesunięty na 18 lipca 2009. Muhammad uld Abd al-Aziz potwierdził swoją rezygnację ze stanowiska szefa państwa, a władze i opozycja zgodziły się na utworzenie rządu jedności narodowej złożonego z wszystkich partii. Po osiągnięciu kompromisu opozycja zdecydowała się na udział w wyborach[18].

W czasie kampanii wyborczej Abd al-Aziz prezentował się jako „kandydat biednych”. Stwierdził, że wybory mogą zapoczątkować „zmiany na rzecz rozwoju Mauretanii”[19]. W wyborach prezydenckich z 18 lipca 2009 odniósł zdecydowane zwycięstwo. Według oficjalnych wyników zdobył 52,6% głosów poparcia i tym samym wygrał już w pierwszej turze głosowania. Jego dwaj główni rywale, Massaud uld Bu al-Chajr i Ahmad uld Daddah zdobyli odpowiednio 16,3% oraz 13,7% głosów poparcia. Opozycja odrzuciła wyniki wyborów, uznając je za „sfabrykowane” oraz wezwała społeczność międzynarodową do wszczęcia dochodzenia w sprawie uczciwości przebiegu procesu wyborczego. Międzynarodowi obserwatorzy z Unii Afrykańskiej i Ligi Państw Arabskich nie stwierdzili jednak żadnych oszustw wyborczych[20][21].

Muhammad uld Abd al-Aziz w przemówieniu po ogłoszeniu wyników wyborów stwierdził, że „jego zwolennicy nie uczestniczyli w oszustwie, nie oszukiwali i niczego nie sfałszowali”. Prezydent elekt zobowiązał się do podniesienia poziomu opieki zdrowotnej oraz poziomu szkolnictwa. Poprzysiągł również walkę z terroryzmem wszelkimi dostępnymi środkami[20][22].

2 sierpnia 2009 Abd al-Aziz zrezygnował z funkcji przewodniczącego Unii na rzecz Republiki[23].

5 sierpnia 2009, niemalże dokładnie w rok po dokonaniu zamachu stanu, Muhammad uld Abd al-Aziz został zaprzysiężony na stanowisku prezydenta Mauretanii. W oficjalnych uroczystościach na stadionie sportowym w Nawakszucie uczestniczyło około 20 tysięcy osób, w tym prezydent Senegalu Abdoulaye Wade oraz prezydent Mali Amadou Toumani Touré[24].

13 sierpnia 2009 generał Abd al-Aziz ogłosił skład nowego rządu na którego czele stanął Maulaj uld Muhammad al-Aghzaf. W skład gabinetu weszło siedmiu Negromauretańczyków a także cztery kobiety. Naha mint Mouknass została pierwszą w świecie arabskim kobietą – ministrem spraw zagranicznych[25].

13 października 2012 Muhammad uld Abd al-Aziz został ranny w wyniku ostrzału konwoju, jak początkowo twierdzono „omyłkowego”, podczas jego powrotu z wyprawy na pustynię[26]. Według świadków wydarzenia była to próba zamachu, a prezydent został postrzelony przez uzbrojonego mężczyznę[27]. Po udzieleniu pomocy w szpitalu w Nawakszucie, Abd al-Aziz został przewieziony do paryskiej kliniki Percy-Clamart gdzie został poddany dalszemu leczeniu[28].

30 stycznia 2014 na okres jednego roku został wybrany przewodniczącym Unii Afrykańskiej[29][30][31].

W wyborach prezydenckich przeprowadzonych 21 czerwca 2014 generał Abd al-Aziz uzyskał w pierwszej turze 81,89% głosów i tym samym zapewnił sobie drugą, pięcioletnią kadencję na stanowisku. Frekwencja wyniosła około 56%, środowiska opozycyjne zbojkotowały wybory[32].

Przypisy

  1. „FACTBOX-Mauritania junta leader no stranger to coups”, Reuters AlertNet, 6 sierpnia 2008.
  2. a b Biographie du nouveau Président mauritanien, Taqadoumy, 6 sierpnia 2008.
  3. „Ould Abdel Aziz Chef d’état major particulier et Ould Mbarek médiateur de la république”. fr.alakhbar.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-14)]., Al-Akhba, 30 sierpnia 2007.
  4. „Chantage au coup d’Etat”, Union des Forces de Progres, 28 czerwca 2008.
  5. „Le parti au pouvoir en Mauritanie perd sa majorité au parlement”. apanews.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-13)]., APA, 4 sierpnia 2008.
  6. Zamach stanu w Mauretanii. Władza w rękach strażników [online], Gazeta.pl, 6 sierpnia 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-08-09].
  7. „Mauritania forces stage coup after officers sacked”, washingtonpost.com, 6 sierpnia 2008.
  8. „Troops stage coup in Mauritania”, BBC News, 6 sierpnia 2008.
  9. „Mauritanian junta promises polls”, BBC News, 7 sierpnia 2008.
  10. „Mauritanian junta plans elections on June 6”, AFP, 23 stycznia 2009.
  11. „Coup leaders plan elections for June 6”. france24.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)]., France 24, 23 stycznia 2009.
  12. „Gen Abdel Aziz steps up for upcoming elections”, Taqadoumy, 5 lutego 2009.
  13. „President of Mauritanian Senate Ba Mamadou installed acting president”, Algerian News Agency, 16 kwietnia 2009.
  14. „Mauritania coup leader cedes power to seek office”, Assiociated Press, 16 kwietnia 2009.
  15. „Mauritania’s Military Ruler Steps Down to Run for President”. voanews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)]., VOA News, 16 kwietnia 2009.
  16. „Four cleared to run in Mauritania presidential poll”, AFP, 28 kwietnia 2009.
  17. a b „Former Mauritanian junta chief elected party head, AFP, 6 maja 2009.
  18. „Mauritanian coup leaders, opposition, agree end to crisis”, AFP, 4 czerwca 2009.
  19. „Mauritanians vote for president under military rule”, AFP, 18 lipca 2009.
  20. a b „Junta leader wins vote, opposition calls results 'prefabricated'”. france24.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-24)]., France24, 20 lipca 2009.
  21. „Junta leader declared Mauritania president”, AFP, 20 lipca 2009.
  22. „Mauritania army 'to fight terror' „, BBC News, 20 lipca 2009.
  23. „Mauritania’s president-elect resigns as party leader”, People’s Daily Online, 3 sierpnia 2009.
  24. „Mauritania coup leader set to take oath, AFP, 5 sierpnia 2009.
  25. Bruno Callies de Salies, Kraje Maghrebu. Historia, polityka społeczeństwo, Krystyna J Dąbrowska (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2012, s. 184, ISBN 978-83-61203-98-8.
  26. „Przypadkowo postrzelono prezydenta Mauretanii”, Polskie Radio, 14 października 2012.
  27. „Mauritania's president heads to France for treatment after shooting, CNN, 15 października 2012.
  28. „Mauritanian leader flown to France after shooting,Reuters, 14 października 2012.
  29. President Abdel Aziz of the Islamic Republic of Mauritania elected African Union Chairperson. au.int, 2014-01-30. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (ang.).
  30. Mauritania leader new African Union chairman. dailystar.com.lb, 2014-01-30. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (ang.).
  31. محمد ولد عبد العزيز رئيسا للاتحاد الإفريقي. ma-chahid.com, 2014-01-30. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (arab.).
  32. [1],Reuters, 22 czerwca 2014.

Read other articles:

ÄmtatärnenInsjöLand SverigeLänÖrebro länKommunLaxå kommunLandskapVästergötlandSockenTiveds sockenKoordinater   WGS 8458°44′33″N 14°36′57″Ö / 58.74244°N 14.61576°Ö / 58.74244; 14.61576 (Ämtatärnen)  SWEREF 99 TM6511437, 477760 Ämtatärnen Topografiska kartan över Ämtatärnen. MåttAreal0,002 km² [1]Höjd175 m ö.h. [1]FlödenHuvudavrinnings­områdeMotala ströms huvudavrinningsområde (670...

 

First basketball team For other uses, see First team. The original 1891 Basket Ball court in Springfield College. It used a peach basket attached to the wall. An illustration of the first game by participant Genzabaro Ishikawa. The First Team were the first players known to have played the sport of basketball, having been taught the game in 1891 by James Naismith, who is recognized as the inventor of the sport.[1] The team comprised 18 players who were studying in Springfield, Massach...

 

2005 Swedish filmStormStorm movie poster featuring Eric EricsonDirected byMåns MårlindBjörn SteinWritten byMåns MårlindProduced byKarl Fredrik UlfungStarringEric EricsonEva RöseJonas KarlssonCinematographyLinus SandgrenEdited byBjörn SteinMusic byCalle HerlöfssonRelease date 18 November 2005 (2005-11-18) (Sweden) Running time116 minutesCountrySwedenLanguageSwedishBox office$1.83 million[1] Storm is a 2005 Swedish fantasy-thriller film directed by Måns Mårl...

Tweede Klasse Land  België Regio Nationaal Bond KBVB Opgericht 1982 Systeem Competitie Promotie naar Eerste klasse Degradatie naar Eerste provinciale Aantal teams 28 (2x14) Huidige kampioen Wuustwezel en Melsele Laatste kampioen DVK Egem (2016) Recordkampioen Lommel (3x) Huidig seizoen 2017-18 Laatst bijgewerkt op: 9 augustus 2017 Portaal    Voetbal Het seizoen 2016-17 is de 36e editie van de Belgische Tweede klasse in het vrouwenvoetbal, en de eerste na de competitiehervormin...

 

Події в Афінах, грудень 2008 року Ма́сові завору́шення в Гре́ції розпочались 6 грудня 2008 року, коли в Афінах під час сутички між загонами спеціального призначення грецької поліції та ліворадикальної групи молоді був застрілений 15-річний Александр Грігоропулос поліцейськ...

 

Voce principale: A Profesionalna Futbolna Grupa. La pagina elenca le squadre vincitrici del massimo livello del campionato bulgaro di calcio, istituito per la prima volta nel 1924. Indice 1 Albo d'oro 2 Vittorie per squadra 3 Note 4 Collegamenti esterni Albo d'oro Anno Vincitore[1] Secondo posto Capocannoniere[2] 1924 Campionato non terminato 1925 Vladislav Varna (1)  Levski Sofia 1926 Vladislav Varna (2)  Slavia Sofia 1927 Campionato non terminato 1928 Slavia Sofia ...

يولكين   الإحداثيات 47°18′46″N 40°29′53″E / 47.312734°N 40.498182°E / 47.312734; 40.498182  تقسيم إداري  البلد روسيا  عدد السكان  عدد السكان 3220 (2010)[1]  معلومات أخرى منطقة زمنية ت ع م+03:00  346621  رمز الهاتف 86357  تعديل مصدري - تعديل   يولكين (بالروسية: Ёлкин) هي مدينة

 

Cinema of Sri Lanka List of Sri Lankan films 1940s 1947 1948 1949 1950s 1950 1951 1952 1953 19541955 1956 1957 1958 1959 1960s 1960 1961 1962 1963 19641965 1966 1967 1968 1969 1970s 1970 1971 1972 1973 19741975 1976 1977 1978 1979 1980s 1980 1981 1982 1983 19841985 1986 1987 1988 1989 1990s 1990 1991 1992 1993 19941995 1996 1997 1998 1999 2000s 2000 2001 2002 2003 20042005 2006 2007 2008 2009 2010s 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020s 2020 2021 2022 2023 2024 2025 2026 2027...

 

Park in Green Point, Cape Town, in South Africa Green Point ParkTypeUrban biodiversity parkLocationGreen Point, Cape TownCoordinates33°54′15″S 18°24′04″E / 33.9041596°S 18.4010482°E / -33.9041596; 18.4010482WebsiteGreen Point Park and Biodiversity Showcase Garden Green Point Common, seen from Signal Hill Map of Green Point Common Green Point Common, is a park in Green Point, Cape Town, in South Africa, where numerous playing fields and a golf course are sit...

Online university Not to be confused with Governors State University. Western Governors UniversityMottoA New Kind of U.TypePrivate university, distance education universityEstablished1997 (1997)AccreditationNWCCUBudget$800 million (2019)[1]PresidentScott Pulsipher[2]ProvostCourtney Hills McBeth[3]FoundersMike LeavittRoy Romer[4]Academic staff3,939 faculty[5]Total staff5,970 [5]Students150,116[6]LocationMillcreek, Utah, United States...

 

Commune in Auvergne-Rhône-Alpes, FranceArdoixCommuneThe church and surroundings in ArdoixLocation of Ardoix ArdoixShow map of FranceArdoixShow map of Auvergne-Rhône-AlpesCoordinates: 45°11′16″N 4°44′14″E / 45.1878°N 4.7372°E / 45.1878; 4.7372CountryFranceRegionAuvergne-Rhône-AlpesDepartmentArdècheArrondissementTournon-sur-RhôneCantonHaut-VivaraisIntercommunalityAnnonay Rhône AggloGovernment • Mayor (2020–2026) Sylvie Bonnet[1]...

 

Здание «Проминвестбанка» на проспекте Свободы, 17 Банковское дело возникло во Львове в период Средневековья и активно развивалось после вхождения Галичины в состав Габсбургской империи. Изначально займы под залог имущества предоставляли богатые мещане, позже возникли ...

Overview of driving in India A variety of vehicles waiting at a junction in Delhi Driving in India is governed by various legal powers and in some cases is subject to the passing of a driving test. The Ministry of Road Transport and Highways, a branch of the Government of India, is the apex body for formulation and administration of the rules, regulations and laws relating to road transport, national highways and transport research, in order to increase the mobility and efficiency of the road...

 

Wybrzeże Kości Słoniowej Ten artykuł jest częścią serii:Ustrój i politykaWybrzeża Kości Słoniowej Ustrój polityczny Ustrój polityczny Wybrzeża Kości Słoniowej Konstytucja Konstytucja Wybrzeża Kości Słoniowej Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Guillaume Soro Senat Jeannot Ahoussou-Kouadio Władza wykonawcza Prezydent Alassane Ouattara Premier Amadou Gon Coulibaly Rząd Rząd Amadou Gon Coulibaly'ego Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurat...

 

Aspect of American military history Grave of a Jewish American soldier at Normandy. An inscription on the stone reveals that the soldier was a first lieutenant from New York who served in the 411th Antiaircraft Artillery Gun Battalion.[1][2] Jewish Americans have served in the United States armed forces dating back to before the colonial era, when Jews had served in militias of the Thirteen Colonies. Jewish military personnel have served in all branches of the armed forces and...

Telecommunication provider For the cycling team, see Movistar Team. MovistarProduct typeTelecommunicationsOwnerTelefónicaCountrySpainIntroduced25 July 1995; 28 years ago (1995-07-25)Related brandsO2VivoMarketsArgentinaChile Colombia Ecuador El Salvador Mexico PeruSpain Uruguay VenezuelaWebsitemovistar.com Movistar (Spanish pronunciation: [moβisˈtaɾ]) is a major telecommunications provider owned by Telefónica, operating in Spain and Hispanic American countries.&#...

 

First F1 Hybrid coffee tree propagated by seeds Starmaya CoffeeGenusCoffeaSpeciesarabicaHybrid parentageCIR-SM01 x MarsellesaBreederCIRADOriginNicaragua Coffee Variety InformationStatureDwarfLeaf Tip ColorGreenBean SizeLargeQuality PotentialVery GoodYield PotentialHighCoffee Leaf RustResistantCoffee Berry Disease (CBD)UnknownNematodesUnknownWCR Variety Catalog: Starmaya Starmaya is an F1 hybrid coffee tree that can be propagated by seed rather than through somatic embryogenesis (SE). It was p...

 

Welsh League Cup 2018-20192018-19 Nathaniel MG Cup Competizione Welsh League Cup Sport Calcio Edizione 27ª Organizzatore FAW Date dal 28 agosto 2018al 19 gennaio 2019 Luogo  Galles Partecipanti 24 Risultati Vincitore Cardiff Metropolitan University(1º titolo) Secondo Cambrian & Clydach Statistiche Incontri disputati 27 Gol segnati 109 (4,04 per incontro) Cronologia della competizione 2017-2018 2019-2020 Manuale La Welsh League Cup 2018-19 è stata la 27ª edizione di q...

Cricket ground in Royal Tunbridge Wells, Kent, England Nevill GroundThe pavilion of the Nevill GroundGround informationLocationRoyal Tunbridge Wells, KentCoordinates51°07′19″N 0°16′05″E / 51.122°N 0.268°E / 51.122; 0.268Establishment1898Capacity6,000[1]OwnerTunbridge Wells Borough CouncilArchitectCH StrangeTenantsTunbridge Wells Cricket ClubTunbridge Wells Tennis ClubTunbridge Wells Hockey ClubEnd namesPavilion EndRailway EndInternational informatio...

 

Barsi Gate Barsi Gate is one of the five gates and the only surviving gate that surrounded the walled city of Hansi. It is considered as a good example of Sultanate architecture. It was built in 1303 AD by Sultan Alaud-din Khilji in 1303 AD and eventually repaired in 1522 AD during the rule of Ibrahim Lodhi. The height of the gate is close to 30 metres and the gate is under the protection of Government of India.[1] The other 4 gates were known as Delhi Gate (East), Hisar Gate (West), ...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!