Reprezentacja Mozambiku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 liczyła dziewięcioro zawodników (8 mężczyzn i 1 kobietę). Mozambik miał swoich przedstawicieli w 2 spośród 23 rozgrywanych dyscyplin. Zawodnicy z tego kraju nie zdobyli żadnego medalu[1]. Chorążym reprezentacji Mozambiku był Daniel Firmino, który nie brał udziału w dyscyplinach sportowych[2]. Najmłodszym reprezentantem Mozambiku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 był 17-letni pływakPedro Cruz, a najstarszym przedstawicielem tego kraju była jedyna kobieta w składzie Mozambiku, lekkoatletka specjalizująca się w biegach sprinterskich – 42-letnia Binta Jambane[1]. Ośmioro zawodników reprezentowało swój kraj na igrzyskach po raz pierwszy. Tylko 17-letni Pedro Cruz wystartował na poprzednich igrzyskach w Moskwie mając wówczas zaledwie 13 lat i 224 dni, dzięki czemu stał się jednym z najmłodszych olimpijczyków w historii[3](najmłodszym w historii jest medalista pierwszych nowożytnych igrzysk 1896, mający wtedy nieco ponad 10 lat grecki gimnastyk Dimitrios Loundras[4]).
Mozambik jest jednym z najbiedniejszych państw świata. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest konflikt wojenny z RPA, który miał miejsce w latach 80. XX wieku. Spowodował on śmierć ponad miliona ludzi[9].
Spośród dwudziestu trzech dyscyplin sportowych, które Międzynarodowy Komitet Olimpijski włączył do kalendarza igrzysk, reprezentacja Mozambiku wzięła udział w dwóch. Najliczniejsza grupa sportowców startowała w lekkoatletyce – 7[1].
Mozambik w lekkoatletyce reprezentowało siedmioro zawodników (trzech wystartowało w jednej konkurencji natomiast czworo wystąpiło w dwóch konkurencjach).
Jako pierwszy podczas igrzysk w Los Angeles wystartował Vicente Daniel, który wziął udział w rywalizacji biegaczy na 100 metrów. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 3 sierpnia. Daniel startował z pierwszego toru w pierwszym biegu eliminacyjnym. Z wynikiem 10,81 zajął 6. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co w łącznej klasyfikacji dało mu 54. miejsce na 81 sklasyfikowanych zawodników (odpadł z rywalizacji o medale[10]). Zwycięzcą tej konkurencji został Carl Lewis ze Stanów Zjednoczonych[11].
Jako drugi wystartował André Titos, który wziął udział w rywalizacji średniodystansowców w biegu na 800 metrów. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 3 sierpnia. Titos startował z piątego toru w pierwszym biegu eliminacyjnym. Z wynikiem 1:51,73 zajął 6. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co w łącznej klasyfikacji dało mu 50. miejsce na 72 sklasyfikowanych zawodników (nie przeszedł przez kwalifikacje[12]). Zwycięzcą tej konkurencji został Brazylijczyk Joaquim Cruz[13].
Kolejnym Mozambijczykiem startującym w lekkoatletyce był 22-letni Domingos Mendes, specjalizujący się w biegu na 400 metrów przez płotki. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 3 sierpnia. Mendes startował z siódmego toru w czwartym biegu eliminacyjnym. Z wynikiem 54,52 zajął ostatnie, 8. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co w łącznej klasyfikacji dało mu 42. miejsce na 45 sklasyfikowanych zawodników (podobnie jak jego koledzy z drużyny, Mendes zakończył swój udział w igrzyskach na eliminacjach[14]). Najlepszym płotkarzem okazał się Edwin Moses ze Stanów Zjednoczonych[15].
Następną reprezentantką Mozambiku była 42-letnia Binta Jambane specjalizująca się w biegach sprinterskich (100 i 200 metrów). Najpierw wystartowała 4 sierpnia w tej pierwszej konkurencji. Jambane rozpoczęła rywalizację od biegu eliminacyjnego nr 2, w którym to wystartowała z siódmego toru. Mimo iż wynikiem 12,55 zajęła przedostatnie, 5. miejsce, uzyskała awans do następnej fazy, jaką był ćwierćfinał. Te odbyły się jeszcze tego samego dnia; startowała w pierwszym ćwierćfinale, gdzie trafiła na tor nr 2. Uzyskawszy wynik 12,57, zajęła ostatnie, 8. miejsce, a w generalnej klasyfikacji po biegach ćwierćfinałowych wyprzedziła tylko reprezentantkę Kongo, Françoise M'Pikę (do ćwierćfinałów dostało się 31 zawodniczek, tak więc Jambane zakończyła stumetrówkę na 30. miejscu[16][17]). Najlepszą na tym dystansie okazała się Evelyn Ashford ze Stanów Zjednoczonych[18].
8 sierpnia wystartowała także w biegach eliminacyjnych na 200 metrów, gdzie startowała w piątym biegu z piątego toru. Uzyskawszy wynik 25,14 zajęła ostatnie, 6. miejsce, i mimo iż do ćwierćfinałów kwalifikowało się pięć najlepszych zawodniczek z każdego biegu (i dwie z czasami), znalazła się w gronie pięciu zawodniczek, które odpadły już po eliminacjach. Ostatecznie Jambane zajęła 34. miejsce (na 37 zawodniczek[19]). Zwyciężyła Amerykanka Valerie Brisco-Hooks[20].
Jako piąty wystartował Leonardo Loforte, który wziął udział w rywalizacji sprinterów w biegu na 400 metrów. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 4 sierpnia. Loforte startował z szóstego toru w ósmym biegu eliminacyjnym. Z wynikiem 47,07 zajął 4. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co nie dało mu awansu do następnej rundy. W łącznej klasyfikacji dało mu to 42. miejsce na 80 sklasyfikowanych zawodników[21]. Zwycięzcą tej konkurencji został Alonzo Babers ze Stanów Zjednoczonych[22].
Ostatnim Mozambijczykiem, który startował indywidualnie był Henrique Ferreira, który wziął udział w rywalizacji sprinterów w biegu na 200 metrów. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 6 sierpnia. Ferreira startował z zewnętrznego, ósmego toru w siódmym biegu eliminacyjnym. Z wynikiem 21,87 zajął 5. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co nie dało mu awansu do następnej rundy. W łącznej klasyfikacji zajął ex aequo 52. miejsce (na 76 sklasyfikowanych zawodników) z reprezentantem Seszeli, którym był Denis Rose[23]. Zwycięzcą tej konkurencji został Carl Lewis ze Stanów Zjednoczonych[24].
Narodowy Komitet Olimpijski Mozambiku wystawił także czterech zawodników w drużynowej sztafecie 4 × 400 metrów. W jej skład wchodzili wspomnieni wcześniej Loforte, Titos i Ferreira oraz jeden zawodnik, który wystąpił tylko w sztafecie, a mianowicie Pedro Gonçalvo. Mozambijczycy swój występ rozpoczęli w eliminacjach. Sztafeta mozambicka wystartowała w pierwszym biegu eliminacyjnym. Mozambik uzyskał czas 3:08,95, który nie wystarczył, aby awansować do następnej rundy (w klasyfikacji generalnej zajęli 20. miejsce na 24 startujące ekipy[25]). Zdecydowanymi zwycięzcami tej konkurencji zostali Amerykanie wyprzedzając o 10 metrów kolejną ekipę, tj. Wielką Brytanię[26].
Mozambik w pływaniu reprezentowało dwóch zawodników, którzy wystąpili w trzech konkurencjach.
Pierwszym reprezentantem Mozambiku w pływaniu był 18-letni Domingos Chivavele, który wystartował w wyścigu na 100 metrów stylem dowolnym. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 31 lipca. Chivavele startował w szóstym wyścigu eliminacyjnym. Z wynikiem 1:01,35 zajął ostatnie, 8. miejsce w swoim wyścigu eliminacyjnym i tym samym nie awansował do następnej fazy zawodów (w łącznej klasyfikacji zajął 65. miejsce na 68 sklasyfikowanych zawodników[27]). Zwycięzcą tej konkurencji został reprezentant Stanów Zjednoczonych, Rowdy Gaines[28].
Kolejnym reprezentantem Mozambiku był Pedro Cruz, który wystartował w dwóch konkurencjach – w wyścigu na 200 metrów stylem zmiennym oraz na 100 metrów stylem grzbietowym. Eliminacje tej drugiej rozpoczęły się 3 sierpnia. Cruz startował w piątym wyścigu eliminacyjnym. Z wynikiem 1:10,86 zajął ostatnie, 7. miejsce w swoim wyścigu eliminacyjnym i tym samym nie awansował do następnej fazy zawodów (w łącznej klasyfikacji zajął 42. miejsce na 45 sklasyfikowanych zawodników[29]). Zwycięzcą został Rick Carey ze Stanów Zjednoczonych[30].
Następną, a zarazem ostatnią konkurencją, w której brał udział, był wyścig na 200 metrów stylem zmiennym. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 4 sierpnia. Cruz startował w piątym wyścigu eliminacyjnym. Z wynikiem 2:35,99 zajął przedostatnie, 7. miejsce w swoim wyścigu eliminacyjnym (jeden zawodnik został zdyskwalifikowany) i tym samym nie awansował do następnej fazy zawodów (w łącznej klasyfikacji zajął ostatnie, 42. miejsce wśród zawodników sklasyfikowanych[31]). Zwycięzcą tego wyścigu został Kanadyjczyk Alex Baumann[32].
