PROFILBARU.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	17 grudnia 1953
Miejscowość	Berlin
Miejsce	Sobór Zmartwychwstania Chrystusa
Konsekrator	Pitirim (Swiridow)
Współkonsekratorzy	Borys (Wik)
Konsekrowani biskupi
Antoni (Bloom)	30 listopada 1957
Bazyli (Kriwoszein)	14 czerwca 1959
Aleksy (van der Mensbrugghe)	1 listopada 1960

Mikołaj
	Stiefan Jeriomin
	Metropolita korsuński
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1892 ; stanica Tiepinskaja
Data śmierci	23 stycznia 1985
Miejsce pochówku	Cerkiew i cmentarz prawosławny w Sainte-Geneviève-des-Bois
	Metropolita korsuński
Okres sprawowania	1960–1963
	Egzarcha patriarchy Moskwy dla Europy Zachodniej
Okres sprawowania	1954–1963
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	eparchia korsuńska
Śluby zakonne	15 maja 1945
Diakonat	25 lutego 1940
Prezbiterat	8 października 1942
Chirotonia biskupia	17 grudnia 1953

Mikołaj, imię świeckie Stiefan Pawłowicz Jeriomin (ur. 24 listopada^?/6 grudnia 1892 w stanicy Tiepińskiej, zm. 23 stycznia 1985) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Po I wojnie światowej emigrował z Rosji do Pragi. Studia teologiczne ukończył w Instytucie św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu, gdzie został następnie wykładowcą, a w latach 1943–1947 pracował jako bibliotekarz. W Paryżu przyjął święcenia diakońskie w dniu 25 lutego 1940. Służył w cerkwi przy Instytucie. Dwa lata później, 8 października 1942, został wyświęcony na kapłana. 15 marca 1945 złożył wieczyste śluby mnisze^[1].

W 1945 przeszedł w jurysdykcję Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego razem z metropolitą zachodnioeuropejskim Eulogiuszem. Wobec faktu, iż parafia św. Sergiusza w Paryżu zachowała dotychczasową jurysdykcję Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, od 1946 służył w soborze Trzech Świętych Hierarchów w Paryżu. Od 1947 nosił godność archimandryty i był proboszczem tamtejszej parafii^[1].

17 grudnia 1953 w soborze Zmartwychwstania Chrystusa w Berlinie przyjął chirotonię na biskupa pomocniczego Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego z tytułem biskupa Clichy, z rąk arcybiskupa mińskiego i białoruskiego Pitirima oraz arcybiskupa berlińskiego i niemieckiego Borysa^[1]. Tym samym został zwierzchnikiem istniejących we Francji, w jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, parafii francuskojęzycznych, stosujących ryt gallikański^[2].

W 1954 został podniesiony do godności arcybiskupiej i mianowany egzarchą patriarchy moskiewskiego i całej Rusi dla Europy Zachodniej. Jego siedzibą był nadal Paryż. W 1960 otrzymał godność metropolity korsuńskiego, zachowując dotychczasowe obowiązki^[1].

W 1963 na własną prośbę odszedł w stan spoczynku. Nadal jednak codziennie odprawiał nabożeństwa w cerkwi Trzech Świętych Hierarchów, w cerkwi św. Mikołaja w rosyjskim domu starców w Sainte-Geneviève-des-Bois lub w prywatnej kaplicy domowej. Zmarł w 1985 i został pochowany na rosyjskim cmentarzu w Sainte-Geneviève-des-Bois po ceremonii pogrzebowej w soborze Trzech Świętych Hierarchów w Paryżu, której przewodniczył metropolita suroski Antoni^[1].