Pod koniec 1967 roku Mercury przedstawiło muscle cara o nazwie Cyclone, dla której zastosowano nazwę Cyclone[1]. Dotychczas, była ona używana dla dwóch pierwszych generacji średniej wielkości modelu Comet, nazywając tak sportowe warianty odmiany coupe tego modelu[2].
Tym razem, Mercury Cyclone było samodzielnym modelem opartym na technice m.in. Forda Torino, podobnie jak inne modele Mercury z przełomu lat 60. i 70. XX wieku, samochód charakteryzował się kanciastymi i wyraźnie zaznaczonymi błotnikami Innym charakterystycznym elementem był wklęsły pas przedni z podwójnymi, okrągłymi reflektorami[3].
Lifting
W 1970 roku Mercury Cyclone przeszedł obszerną modernizację, w ramach której gruntownie odświeżono zarówno wygląd pasa przedniego, jak i tylnej części nadwozia.
Z przodu pojawiły się chowane reflektory umieszczone na obrotowych, chowanych kloszach. Pas przedni dominowała szpiczaste, wyraźnie zaznaczone wybrzuszenie biegnące przez całą wysokość tej część nadwozia, z kolei z tyłu pojawiły się dwie pary potrójnych kloszy lamp i inaczej stylizowany zderzak[4].
Cyclone Spoiler
W 1969 roku na bazie Cyclone Mercury zbudowało topową odmianę Cyclone Spoiler. Charakteryzowała się ona mocniejszą jednostką napędową w postaci 370-konnego V8 o pojemności 4,5-litra, a także modyfikacjami pod kątem aerodynamicznym. Nadwozie pokrywały charakterystyczne, podwójne pasy[5].