Matching Mole
Rok założenia
|
1971
|
Rok rozwiązania
|
1972
|
Pochodzenie
|
Wielka Brytania
|
Gatunek
|
rock progresywny jazz-rock
|
Aktywność
|
październik 1971 - wrzesień 1972
|
Wydawnictwo
|
CBS, BBC Windsong, Cuneiform, Hux
|
Powiązania
|
Soft Machine, Delivery, Nucleus, Caravan, Quiet Sun
|
Byli członkowie
|
Robert Wyatt, Dave Sinclair, Dave MacRae, Bill McCormick, Phil Miller
|
Współpracownicy
|
Alfreda Benge, Julie Christie
|
Matching Mole – brytyjski progresywny zespół rockowy założony przez Roberta Wyatta w październiku 1971 r.
Historia zespołu
We wrześniu 1971 r. Robert Wyatt, perkusista i wokalista zespołu Soft Machine, odszedł z grupy. Przyczyną było zmierzanie muzyków w kierunku czysto instrumentalnego zespołu jazzowego, a tym samym ograniczanie wpływu Wyatta na styl grupy i zredukowanie jego wokalnego wkładu do niektórych utworów.
W październiku Wyatt założył nowy zespół, który żartobliwie i wieloznacznie nazwał Matching Mole[1].
Do zespołu weszli następujący muzycy:
Już w grudniu 1971 r. grupa rozpoczęła w CBS Studios nagrywanie swojego pierwszego albumu Matching Mole.
17 stycznia 1972 r. zespół nagrał kilka własnych utworów do programu BBC Top Gear, którego emisja nastąpiła 25 stycznia.
Po występach w klubach grupa wyruszyła 19 lutego na tournée po Holandii i Belgii.
6 marca Matching Mole dokonał nagrań do programu BBC Sounds of '70's, który został wyemitowany 24 marca.
Także w tym miesiącu zespół koncertował w Holandii oraz przed kamerami TV belgijskiej. W tym samym miesiącu z zespołu odszedł Dave Sinclair, który został zastąpiony przez współpracującego z zespołem Dave'a MacRae'a.
17 kwietnia grupa dokonała kolejnych nagrań dla programu Top Gear.
Po koncertach w Anglii i Szkocji w kwietniu zespół nagrał swój najbardziej znany singel "O Caroline/Signed Curtain" wydany 8 lipca 1972 r. przez CBS.
W maju grupa koncertowała we Francji, a w czerwcu w Wielkiej Brytanii.
21 czerwca dokonali kolejnych nagrań do programu Sounds of '70's, który został wyemitowany 7 lipca.
W lipcu zespół występował w Anglii oraz w Paryżu (27 lipca). Koncert paryski został nagrany przez BBC.
13 sierpnia grupa wystąpiła na Marquee Jazz and Blues Festival w Reading[2]. Koncert okazał się katastrofą. Elektryczne pianino McCrae'a, a następnie mikrofon Wyatta zepsuły się. Koncert zamiast 45 minut trwał 15[3].
14 sierpnia rozpoczęły się sesje do drugiego albumu grupy zatytułowanego Matching Mole's Little Red Record. Płyta została wydana 27 października 1972 r.
We wrześniu zespół wyjechał do Europy, gdzie koncertował w Holandii i Belgii. Po powrocie grupa się rozwiązała:
- Phil Miller wstąpił do zespołu Hatfield and the North
- Dave MacRae wstąpił do grupy Nucleus
- Bill MacCormick grał potem grupie 801 z Manzanerą oraz współpracował m.in. z Brianem Eno
- Robert Wyatt rozpoczął karierę solową.
Dyskografia
Bibliografia
- MichaelM. King MichaelM., Wrong Movements. A Robert Wyatt History, AllenA. Huotari, Wembley: SAF Publishing Ltd, 1994, ISBN 0-946719-10-1, OCLC 30736497 . Brak numerów stron w książce
Przypisy