Urodziła się w 15 grudnia 1932 roku w Rudzie Śląskiej jako Maria Roga. Była córką chemika i profesora Politechniki Wrocławskiej, Błażeja Rogi oraz Zofii z Porczyńskich, lekarki stomatolog kierowniczki ZOZ w Katowicach[2].
Ojciec Marii, Błażej Roga został delegowany w 1932 roku na kierownika koksowni „Walenty” w Rudzie Śląskiej – tam zamieszkali Rogowie i tam urodziła się Maria Roga. Wojnę i Powstanie Warszawskie Rogowie spędzili w Warszawie, gdzie matka Marii, Zofia Roga (pseudonim AK „Bakcyl”) prowadziła Szpital Polowy[3]. Po wojnie Błażej Roga został powołany na stanowisko naczelnego dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Koksochemicznego w Zabrzu (do 1949)[4], więc Rogowie zamieszkali w Zabrzu, gdzie Maria chodziła do gimnazjum. W następnych latach rodzina przeniosła się do Katowic – dlatego artystka zaczynała karierę artystyczną na Śląsku i tam zrealizowane zostało gros jej witraży[5].
Po okresie „praktyki” w projektowaniu witraży u wykładowcy liternictwa na ASP w Krakowie, Adama Stalony-Dobrzańskiego, od 1964 roku projektowała witraże[7], które zobaczyć można w kościołach w Gdyni i Świnoujściu, Warszawie i Wąchocku, Orońsku, Mogile, Drogomyślu[8], Woli Filipowskiej, Bystrej k. Bielska-Białej, Ustroniu, Wiśle i in[9][10]. Witraż jej projektu o największej powierzchni, obejmujący cały kościół, znajduje się w kościele Ducha Świętego w Chorzowie. Wykonywała też mozaiki i płaskorzeźby ceramiczne (Paryż, Siedlce, Łysa Góra, Kraków). Zaprojektowała witraże i mozaiki do ok. 30 kościołów. Jeden z witraży, w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej w Drogomyślu, zaprojektowała wspólnie z mężem[11]. Wspólnego projektu witrażu w Gdyni nie zdążyła dokończyć[7].
Jej mężem był Jerzy Skąpski, grafik, malarz i projektant witraży, redaktor graficzny Tygodnika Powszechnego[12].
Witraże w bibliotece Opactwa Cystersów w MogileWitraże w sali św. Bernarda w Opactwie Cystersów w MogileWitraże abstrakcyjne w kościele w Bystrej k. Bielska BiałejWitraż w kościele w Bystrej k. Bielska BiałejWitraż pt. „Przyjście”, kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Drogomyślu
Wystawy
Wystawa indywidualna, BWA w Katowicach, 1959;
Wystawa indywidualna, BWA w Katowicach, 1961;
Wystawa małych form mozaikowych w Krakowie, 1962;
Wystawa Sztuki Sakralnej we Wrocławiu, 1964;
Witraż na wystawie w Międzynarodowym Biennale Christlicher Kunst w Salzburgu, 1966;
Wystawa indywidualna projektów i realizacji witraży w Bratysławie, 1978;
Wystawa indywidualna projektów i realizacji witraży w Krakowie, galeria Sztuki Zakładów Artystycznych ART, ZPAP, Floriańska 34, 1978;
Wystawa indywidualna witraży, BWA Kraków, 1981;
IV Wystawa Współczesnej Sztuki Religijnej, 1982.
Realizacje witraży
1964 – Cholewiana Góra k. Niska w diec. Przemyskiej, kościół Niepokalanego Serca NMP; 2 okna na chórze, od strony zachodniej, na fasadzie kościoła;
1967–1970 – Drogomyśl, kościół Matki Boskiej Częstochowskiej projektu Stanisława Kwaśniewicza, 3 okna, 30m2 od południowej i 180m2 od strony północnej, to drugie we współpracy z Jerzym Skąpskim, trzecie duże w kaplicy od wschodu[13];
1969-1975 – Chorzów, kościół św. Ducha, 43 okna wokół kościoła;
Ustroń – Kościół św Klemensa – nad ołtarzem przedstawienie Ducha Św., dwa w transepcie;
1974 – Wisła, kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, cztery witraże;
1974–1978 – Mogiła, Opactwo Cystersów, (katakumby – sześć witraży (1974), biblioteka ufundowana przez opata Erazma Ciołka w pierwszej połowie XVI wieku – dwa witraże (1978)[14] i sala św. Bernarda – dziewięć witraży, osiem po stronie południowej, jeden po stronie zachodniej (1974-75);
1975 – Melton Mowbray, Bł. O. Maksymilian Kolbe – projekt witraża dla kościoła w Melton Mowbray pod Londynem;
1975–1976 – Ruda Śląska, Wirek, kościół p.w. św. Andrzeja Boboli, boczne witraże;
1978-79 – Raciborowice k. Krakowa, gotycki kościół p.w. św. Magdaleny, tzw. Kościół Długoszowy;
Proj. 1979 – Wąchock, Opactwo Cystersów, witraż środkowy: Rozmnożenie chleba, witraże boczne: Św Benedykt i Św Bernard oraz herby cysterskie;
ok. 1979 – Wrzosowa, kościół p.w.Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa projektu Stanisława Kwaśniewicza i Mariana Ficenesa, na planie trójkąta. Trzy witraże, po jednym w każdym kącie;
Bystrzyca – Parafia pw. św. Franciszka z Asyżu w Bystrzycy, powiat ropczycko-sędziszowski, województwo podkarpackie, trzy okna od wschodu, trzy od zachodu i dwa od północy;
Świnoujście, Parafia Rzymskokatolicka p.w. MB Gwiazdy Morza Stella Maris, trzy okna zachodnie, trzy wschodnie i jedno północne za ołtarzem („Matka Boska Gwiazda Morza”), które zostało wymienione z okazji roku maryjnego na oryginalny, 19-wieczny witraż;
ok. 1981 – Bystra k. Bielska, kościół p.w. Krwi Pana Jezusa Chrystusa w Bystrej projektu Stanisława Kwaśniewicza. Witraż panoramiczny z ostatnią wieczerzą od północy, z Chrystusem zmartwychwstałym od wschodu, abstrakcyjnym ciągiem kompozycyjnym również od wschodu, oraz trzy abstrakcyjne okna w jedynej pozostałej ścianie po rozbudowanej kaplicy;
1982–1988 – Warszawa, Kościół Opatrzności Bożej (Rakowiec), (część witraży realizowana pośmiertnie);
↑Andrzej J.A.J.WójcikAndrzej J.A.J., Roga Błażej, „Giganci Nauki”, Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2024-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-12-03](pol.).
