Jerzy Fedkowicz
Jerzy Fedkowicz (1927)
|
| Data i miejsce urodzenia
|
13 kwietnia 1891
Tarnów
|
| Data i miejsce śmierci
|
13 listopada 1959
Kraków
|
| Dziedzina sztuki
|
malarstwo
|
| Odznaczenia
|
  
|
|
|
Jerzy Fedkowicz (ur. 13 kwietnia 1891 w Stefanówce k. Rohatyna[1] zm. 13 listopada 1959 w Krakowie) – polski malarz-kolorysta.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Zygmunta i Anny z Rzewuskich[1]. Od 1903 uczył się w gimnazjum w Żytomierzu, skąd jednak został relegowany w 1912 z powodu patriotycznej działalności[2]. Ukończył gimnazjum w Chersoniu[3]. W latach 1910–1913 studiował prawo w Moskwie i równocześnie sztukę w pracowniach Iwana Bolszakowa oraz Konstantina Juona. W 1913 rozpoczął naukę w Petersburgu w rządowej Szkole Zachęty Sztuk Pięknych[4], jednocześnie uczęszczając na dodatkowe kursy prywatne u Jewgienija Lanceraya i Konstantina Somowa[5].
Od 6 sierpnia do połowy września 1914 służył w 3 kompanii II baonu 1 Pułku Piechoty Legionów, ze względu na stan zdrowia został hospitalizowany w Krakowie, a następnie w Wiedniu. Ostatecznie został przeniesiony do rezerwy 1 września 1915.
Od 1915 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa, dyplom uzyskał w 1921[4]. Uczestniczył w wystawach Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka” i Formistów[6].
W latach 1918–1931 prowadził w Krakowie Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunków Ludwiki Mehofferowej. Od 1921 do 1923 kontynuował studia malarskie w Paryżu dzięki stypendium rządu francuskiego. Od 1923 pracował w krakowskich gimnazjach jako nauczyciel rysunku. Uczestniczył w Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg” i Zrzeszeniu Artystów Plastyków „Zwornik”[7].
W latach 1927–1928 projektował scenografie dla Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu (1928), Brukseli (1928, 1929), Hadze (1929), Wenecji (XIX Biennale 1934; 1960), Berlinie, Düsseldorfie, Kolonii i Monachium (1935)[8].
W 1945 został powołany na stanowisko profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych[9], w 1947 został tam prorektorem, pełniąc tę funkcję do 1950, w którym to roku został wybrany na dziekana Wydziału Malarstwa i był nim do 1959[10].
W latach 30. malarstwo Fedkowicza zbliżyło się do koloryzmu i twórczości kapistów. Barwy obrazów nabrały głębi i mocy, były dynamicznie nakładane na płótno. Kształty obrysowywane były czarnym konturem. Gamę kolorystyczną obrazów zdominowały ciepłe brązy, subtelne błękity, szarości i zielenie. Stonowaną kolorystykę ożywiały akcenty oranżów, różów i czerwieni. W następnej dekadzie główną tematyką stała się martwa natura, prawie zawsze z przedstawieniami kwiatów[11].
Ordery i odznaczenia
Nagrody
Przypisy
- ↑ a b StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 172 .
- ↑ Pollakówna J., 1975: Fedkowicz Jerzy. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, strona 201
- ↑ Jerzy Fedkowicz | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-07-02] .
- ↑ a b Jerzy FEDKOWICZ [online], Krakowski Dom Aukcyjny [dostęp 2024-07-02] (pol.).
- ↑ Pollakówna 1975, s. 201
- ↑ Hasło Jerzy Fedkowicz w Twórcy [online], Culture.pl [1]
- ↑ Hasło Jerzy Fedkowicz w Twórcy [online], Culture.pl [2]
- ↑ Hasło Jerzy Fedkowicz w Twórcy [online], Culture.pl [3]
- ↑ Hasło Jerzy Fedkowicz w Twórcy [online], Culture.pl [4]
- ↑ Pollakówna 1975, s. 202
- ↑ Hasło Jerzy Fedkowicz w Twórcy [online], Culture.pl [5]
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ Jerzy Fedkowicz | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-07-02] .
- ↑ Pollakówna 1975, s. 202
- ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-02].
- ↑ Encyklopedia Krakowa, s. 197, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa - Kraków 2000.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
