Ukończyła szkołę średnią we Lwowie, w okresie okupacji uczęszczała na tajne komplety. W 1945 roku przeprowadziła się do Krakowa[1]. W roku 1951 ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktorat uzyskała w 1964 a habilitację w 1970. Od 1974 roku była związana z Instytutem Filologii Polskiej, Instytutem Polonistyki, a następnie Wydziałem Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kierowała Katedrą Historii Literatury Polskiej XIX wieku[1]. Profesor zwyczajny od 1987[3][4].
Specjalizowała się w epoce Młodej Polski. Jest autorką wielu książek i rozpraw naukowych (m.in. syntezy „Literatura Młodej Polski” oraz monografii „Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski”). Prowadziła badania naukowe nad wybranymi twórcami oraz zagadnieniami epoki oraz była edytorką poezji młodopolskiej[1]. Jej dokonania naukowe ukształtowały wizerunek epoki Młodej Polski na tle literatury europejskiej jako zwornika kultury polskiej XIX i XX wieku[1].
W styczniu 2002 otrzymała nagrodę Krakowska Książka Miesiąca za książkę Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce[5].
Maria Podraza-Kwiatkowska była m.in. członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk oraz redakcji „Ruchu Literackiego”[1].