Marek Adamski (ur. 1 maja 1876 w Zielonejgórze, zm. 12 grudnia 1938 w Śremie)[1] – polski działacz polityczno-społeczny, brat Stanisława Adamskiego.
Życiorys
W roku 1897 Marek Adamski w ślad za swym starszym bratem Stanisławem, wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. W trakcie studiów angażował się w życie polityczne miasta, co w końcu skłoniło go do porzucenia planów o zostaniu duchownym. Przeciwstawiał się germanizacji[2], działając w stowarzyszeniach oświatowych, między innymi w Towarzystwie Pomocy Naukowej.
Po wybuchu I wojny światowej działał w tajnej organizacji walczącej o odrodzenie państwowości polskiej w Wielkopolsce, na której czele stał jego brat Stanisław. Po zakończeniu wojny wyjechał z Poznania do Śremu, gdzie zajmował się nauczaniem dzieci i młodzieży wiejskiej. Tam też zmarł w roku 1938, wskutek powikłań po przebytym zapaleniu płuc.
Przypisy
- ↑ Marek Rezler: Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”, 1994, s. 733. ISBN 83-901625-0-4.
- ↑ MarekM. Rajch MarekM., Cenzura pruska w Wielkopolsce w latach 1848-1918, Poznań: Wydaw. Poznańskie, 2004, ISBN 83-7177-378-1, OCLC 830633790 . Brak numerów stron w książce
Bibliografia
- Marian Kukiel: Dzieje Polski porozbiorowe (1795–1921). Londyn: Wydawnictwo „Puls”, 1993, s. 64. ISBN 1-85917-009-9.