Mandragora (wydawnictwo)

Przemysław Wróbel

Mandragora – polskie wydawnictwo komiksowe z siedzibą w Warszawie, działające od 2001 do 2008 (przez pierwszych kilka lat siedzibą był Wrocław), założone i kierowane przez Przemysława Wróbla.

Historia i działalność

Przemysław Wróbel był wcześniej sekretarzem redakcji w wydawnictwie Siedmioróg[1]. Własne wydawnictwo założył w 2001[1].

Pierwsze albumy, Pielgrzyma Gartha Ennisa i Carlosa Ezquerry oraz Egon Tatjany i Ponticelliego Mandragora zaprezentowała w marcu 2002 na Warszawskich Spotkaniach Komiksowych. Publikacje wyróżniały się niespotykaną dotychczas na polskim rynku jakością edytorską, co stało się standardem i znakiem rozpoznawczym wydawnictwa w pierwszym okresie, a także wpłynęło na innych wydawców[2]. Podobne edycje dotyczyły następnie komiksów z serii Universe, Midnight Nation, Hitman, 100 naboi[2], Transmetropolitan[3]. Bibliofilski charakter wydań pociągał za sobą wysokie ceny, sięgające 100 złotych[4]. W kolejnych latach wydawała także komiksy w postaci 20-stronicowych zeszytów (jak pierwszy Wolverine (Marvel):Origin Paula Jenkinsa i Andy'ego Kuberta)[2]. W ten sposób wydano m.in. komiksy z serii Spawn, Punisher, Darkness, Wolverine (Marvel)/Hulk, Abra Makabra. Stopniowo ten format stał się dominujący w ofercie wydawnictwa[5][3]. Od 2005 Mandragora wydawała także japońskie komiksy manga i koreańskie manhwa, a pierwszym tytułem był Vagabond[4][6][7] (łącznie w latach 2005-2007 wydano sześć tytułów[8], m.in. Samotny wilk i szczenię, Usagi Yojimbo[9]).

Z autorów polskich wydawało m.in. komiksy Krzysztofa Gawronkiewicza i Dennisa Wojdy (Moherowe sny), Tobiasza Piątkowskiego i Roberta Adlera (48 stron), Joanny Karpowicz (Szminka), Jacka Michalskiego (Obywatel), Rafała Gosienieckiego, Filipa Myszkowskiego (Eryk), Krzysztofa Ostrowskiego (Nadzwyczajni ze scenariuszem D. Wojdy), Roberta Służałego (Benek Dampc)[5][10]. Scenarzystą niektórych z nich był Jerzy Szyłak (Szminka, Obywatel, Benek Dampc)[5]. Wydawniczym hitem wydawnictwa była seria 48 stron[5]. W ocenie wydawcy bardzo dobrze sprzedawały się także Moherowe sny Krzysztofa Gawronkiewicza i Dennisa Wojdy, Esencja Krzysztofa Gawronkiewicza i Grzegorza Janusza, Ciach bajera Bartosza Słomki[1].

W kolejnych latach opublikowało 279 pozycji: 2002 - 23 tytuły, 2003 - 35 tytułów, 2004 - 55 tytułów, 2005 - 63 tytuły, 2006 - 82 tytuły, 2007 - 19 tytułów, 2008 - 2 tytuły. W pierwszych dwóch latach było trzecim (po Egmont Polska i Japonica Polonica Fantastica), w latach 2004-2006 drugim (po Egmont Polska) wydawcą w Polsce pod względem ilości wydanych tytułów[4]. Średni nakład wynosił ok. 3000 egzemplarzy[3].

Zdaniem Jerzego Szyłaka razem z wydawnictwem Egmont Polska i Produktem Michała Śledzińskiego kształtowało hierarchię wydawanych polskich twórców na rynku komiksowym początku XXI wieku[10]. W ocenie Huberta Ronka dobierając pozycje do wydania działało w dużej mierze intuicyjnie, bazując na doświadczeniu fanowskim i kolekcjonerskim[11].

W 2005 i 2006 wydawnictwo otrzymało nagrodę dla najlepszego polskiego wydawcy komiksów przyznawaną przez organizatorów Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi[12].

Zakończyło działalność w 2008, a przyczyną tego były błędne decyzje biznesowe związane z wydawaniem komiksów amerykańskich[10], które pociągnęły za sobą bankructwo firmy[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c Jan Lorek „Praca sprawiała mi wiele frajdy”. O Mandragorze po latach - wywiad z Przemysławem Wróblem
  2. ↑ a b c Hubert Ronek Komiks w Polsce w latach 1989-2003 i jego wartości edukacyjne, s. 51
  3. ↑ a b c Damian Lesicki Rynek komiksu w Polsce po 1989 roku, s. 77-78
  4. ↑ a b c d Mateusz Zapała Polski rynek komiksowy w latach 1989-2010, w: Zeszyty prasoznawcze, nr 2(214)/2013, s.204-237
  5. ↑ a b c d Hubert Ronek Komiks w Polsce w latach 1989-2003 i jego wartości edukacyjne, s. 52
  6. ↑ Gabriela Obajtek Rynek mangi w Polsce na przykładzie działalności wydawnictwa Waneko, w: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia, nr 16(2018), s. 180
  7. ↑ Grzegorz Ciecieląg O mangach i manhwach z Mandragorą
  8. ↑ Magdalena Ostrowska Problemy rynku mangi w Polsce, w: Toruński studia bibliologiczne, nr 1 (10)/2013, s. 78)
  9. ↑ Damian Lesicki Rynek komiksu w Polsce po 1989 roku, s. 82)
  10. ↑ a b c Jerzy Szyłak Komiks w czasach niekoniecznie normalnych, w: Teksty drugie, nr 5/2017
  11. ↑ Hubert Ronek Komiks w Polsce w latach 1989-2003 i jego wartości edukacyjne, s. 57
  12. ↑ Najlepszy polski wydawca

Linki zewnętrzne

Polscy wydawcy mangi

Wydawnictwa istniejące

Wydawnictwa nieistniejące

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!