Magdalena Tulli
Magdalena Tulli, 2015
|
| Data i miejsce urodzenia
|
20 października 1955
Warszawa
|
| Zawód, zajęcie
|
pisarka, tłumaczka
|
|
|
|
|
Magdalena Tulli, właściwie Maddalena Flavia Tulli (ur. 20 października 1955 w Warszawie) – polska pisarka i tłumaczka.
Życiorys
W 1979 ukończyła studia z zakresu biologii na Uniwersytecie Warszawskim, w 1983 obroniła pracę doktorską, w latach 1986-1991 studiowała psychologię również na Uniwersytecie Warszawskim[1]
W roku 1995 otrzymała Nagrodę im. Kościelskich, później była także pięciokrotnie w finale Nagrody Literackiej Nike (1999 za W czerwieni[2], w 2004 za Tryby[3] w 2007 za Skazę[4], 2012 za Włoskie szpilki[5], 2015 za Szum[6]). Jej książki były tłumaczone na angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, chorwacki, słoweński, czeski, węgierski, włoski, szwedzki, łotewski i litewski. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2007 roku otrzymała Nagrodę Osobną[7] – wyróżnienie Nagrody Literackiej Gdynia, a ponadto była nominowana do tej nagrody w kategorii proza za powieść Skaza[8]. W 2012 roku otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia[9] oraz Nagrodę Literacką „Gryfia”[10][11] za Włoskie szpilki. Uzasadniając werdykt, przewodnicząca jury nagrody Gryfia Inga Iwasiów powiedziała:
- Przyznajemy Gryfię Magdalenie Tulli, ponieważ „Włoskie szpilki” bolą. Ból, który doznaje ich bohaterka, 10-letnia dziewczynka uwalnia coś w nas czytelniczkach i czytelnikach. Plamy zapomnianych, zepchniętych na dno pamięci chwil z dzieciństwa, gdy nie udawało nam się gładko wypełniać zadań stawianych przez świat. Ich najpierw odczuciu, a potem zabliźnianiu pomóc może ta najlepsza literatura[12].
W tym samym roku Włoskie szpilki znalazły się również w gronie utworów nominowanych do Nagrody Literackiej Nike[13] oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”[14].
W roku 2013 została laureatką pierwszej edycji Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima przyznawanej za całokształt twórczości. W 2018 została laureatką Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii: literatura dla dzieci i młodzieży za Ten i tamten las[15].
Przetłumaczyła kilka książek: Utraconą Marcela Prousta (2001), Gniew niebios Fleur Jaeggy (za przekład z języka włoskiego tych opowiadań wydanych w 1999 roku otrzymała nagrodę „Literatury na Świecie”) i dwie inne pozycje jej autorstwa, Długi dzień Ameriga Itala Calvina.
Twórczość
- Sny i kamienie (OPEN 1995, W.A.B. 1999, Fundacja Nowoczesna Polska 2019)
- W czerwieni (W.A.B. 1998)
- Tryby (W.A.B. 2003)
- Skaza (W.A.B. 2006)
- Magdalena Tulli, Sergiusz Kowalski: Zamiast procesu: raport o mowie nienawiści. Warszawa: W.A.B., 2003, s. 547. ISBN 83-89291-58-4.
- Kontroler snów jako Marek Nocny (Wydawnictwo Nisza 2007)[16]
- Włoskie szpilki (Wydawnictwo Nisza 2011; wydawnictwo Znak 2017 – wydanie drugie zmienione)[17]
- Szum (Wydawnictwo Znak 2014)
- Ten i tamten las (Wydawnictwo Wilk i Król 2017)[18]
- Jaka piękna iluzja. W rozmowie z Justyną Dąbrowską (Wydawnictwo Znak 2017)[19]
Przypisy
- ↑ Marlena Sęczek, Tulli Magdalena, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 282–285.
- ↑ Nagroda Nike 1999. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Nagroda Nike 2004. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Nagroda Nike 2007. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Nagroda Nike 2012. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Znamy finalistów Nike 2015 | Artykuł | Culture.pl. [dostęp 2015-09-13].
- ↑ Laureaci 2007 | Nagroda Literacka Gdynia [online], archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2022-01-22] .
- ↑ Nominowani 2007 | Nagroda Literacka Gdynia [online], archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2022-01-22] .
- ↑ Laureaci 2012 | Nagroda Literacka Gdynia. archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl. [dostęp 2015-07-08].
- ↑ Laureatki Nagrody Literackiej „Gryfia”. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-05)]. (pol.).
- ↑ Katarzyna Boni laureatką Nagrody Literackiej 'Gryfia' dla najlepszej autorki. [dostęp 2018-06-19]. (pol.).
- ↑ Gryfia 2012 dla Magdaleny Tulli. [dostęp 2012-07-01]. (pol.).
- ↑ Nagroda literacka Nike 2012 – nominacje. [dostęp 2012-07-01]. (pol.).
- ↑ Znamy finalistów Angelusa 2012. [dostęp 2012-10-21]. (pol.).
- ↑ Laureaci 11. edycji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy – Nagroda Literacka m.st. Warszawy – Kulturalna Warszawa [online], www.kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2018-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (pol.).
- ↑ Magdalena Tulli: Ludzik mi padł, więc gram następnym, Gazeta Wyborcza, 30 października 2011
- ↑ Tadeusz Sobolewski. Nie ma zmyślonych opowieści. „Gazeta Wyborcza”, s. 12, 15–16 września 2012. Warszawa: Agora SA.
- ↑ Mrocznie i śmiesznie, Tygodnik Powszechny, 12 grudnia 2017
- ↑ Taka piękna samotność, Tygodnik Powszechny, 23 października 2017
Bibliografia
- Marlena Sęczek, Tulli Magdalena, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 282–285.
Linki zewnętrzne
