Była córką kupca Ignacego Drexlera i jego żony Eugenii, jedną z ośmiorga rodzeństwa, siostrą m.in. urbanisty Ignacego Drexlera, profesora Politechniki Lwowskiej.
Edukację artystyczną pobierała od 1899 roku w prywatnej szkole we Lwowie, pod okiem Stanisława Kaczora-Batowskiego i Antoniego Popiela. W latach 1907–1910 przebywała w Paryżu, gdzie szlifowała swoje umiejętności między innymi w pracowni Antoine’a Bourdelle’a. Kształciła się też w Akademii Medici w Rzymie oraz w Monachium i Lipsku. Brała udział, wraz ze stu kilkudziesięcioma artystami różnych narodowości, w budowie Goetheanum w Dornach koło Bazylei.
Zmarła 5 listopada 1933, a 7 listopada[1][2] została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[3], nieopodal murów Cmentarza Orląt. Na grobie umieszczono jedną z jej płaskorzeźb zatytułowaną Anioł w locie trzymający krzyż z siedmiu różami. Płaskorzeźbę obudowano obramowaniem z czarnego marmuru, na którym wyryto tytuły dzieł Drexlerówny o tematyce religijnej:
Święty Jerzy,
Archanioł Michał,
Córka Jaira,
Kazanie,
Madonna z aniołami,
Święta rodzina w świątyni,
Chrystus i Magdalena,
Legenda Graala.
Twórczość
Jej dorobek artystyczny obejmuje kilkadziesiąt obrazów i około 200 rzeźb, w tym między innymi:
płaskorzeźba Wskrzeszenie córki Jaira z 1924 r., umieszczona na grobowcu ojca artystki Ignacego Drexlera (właściwie jest to kopia, oryginał został przez nią wykonany na grobowiec dra Henryka Trenknera i znajduje się na cmentarzu ewangelickim w Warszawie).