PROFILBARU.COM

Ludwik III de Bourbon-Condé (ur. 10 listopada 1668, zm. 4 marca 1710) – szósty książę de Condé przez krótki okres, po śmierci jego ojca - Henryka Juliusza, księcia de Condé w 1709. Przez większą część swojego życia nazywany był księciem de Bourbon.

W 1685, Ludwik poślubił Ludwikę Franciszkę, pannę de Nantes (1673–1743), córkę króla Francji - Ludwika XIV i jego metresy - Markizy de Montespan. Pan młody miał 17 lat i wtedy znany był jako Monsieur le Duc - jego żona została Madame la Duchesse. Ludwik i Ludwika Franciszka mieli 8 dzieci:

Ludwika Henryka, księcia de Condé (1692–1740),
Ludwikę Elżbietę (1693–1775), żonę Ludwika Armanda, księcia de Conti,
Marię Annę, pannę de Clermont (1697–1741), sekretną żonę (ślub odbył się wbrew woli jej starszego brata) Ludwika de Melun, diuka de Joyeuse,
Ludwikę Annę, pannę de Sens, następnie de Charolais (1695–1758),
Karola, hrabiego de Charolais (1700–1760),
Elżbietę Aleksandrynę, pannę de Gex (1701–1765),
Henriettę Ludwikę, pannę de Vermandois, przełożoną zakonu w Beaumont-les-Tours (1703–1772),
Ludwika, hrabiego de Clermont-en-Beauvaisis (1709–1771).

W wieku 5 lat był niezwykle niski, a jego siostry były tak bardzo szczupłe, że nazywano je zamiast księżniczkami krwi - laleczkami krwi. Sam Ludwik miał podobno nienormalnie dużą głowę, a jego cera miała niezdrowy kolor żółto-pomarańczowy. Jego zaletą było staranne, jak na tamte czasy, wykształcenie Ludwik był również człowiekiem bardzo inteligentnym.

Ludwik III był księciem de Condé krócej niż rok i zmarł w 1710, w wieku 42 lat.