Leonard Cybulski
| Data urodzenia
|
ok. 1864
|
| Data śmierci
|
1 lutego 1938
|
| Zawód, zajęcie
|
adwokat, sędzia
|
| Narodowość
|
polska
|
| Odznaczenia
|
|
Leonard Cybulski (ur. ok. 1864, zm. 1 lutego 1938) – polski prawnik, adwokat, sędzia.
Życiorys
W 1888 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W okresie zaboru rosyjskiego podjął pracę w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie, jako aplikant, podsekretarz, sekretarz[1]. Od 1893 do 1898 pełnił funkcję sędziego śledczego w okręgu Sądu Okręgowego w Stawropolu[1]. W kwietniu 1898 otworzył kancelarię adwokacką w Piotrkowie[1][2]. W tym mieście został wybrany w wyborach w 1912[3]. Podczas I wojny światowej został mianowany przez Tymczasową Radę Stanu prezesem Sądu Okręgowego w Piotrkowie od 1 września 1917[4]. Stanowisko pełnił po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej aż to odejścia na emeryturę w grudniu 1931[1].
W Piotrkowie działał w zarządzie Towarzystwa Szkoły Średniej, od 1905 przez 20 lat był prezesem Towarzystwa Wpisów Szkolnych[1]. Zasiadał w zarządzie głównym Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej i był członkiem oddziału ZSiPRP w Warszawie[5].
2 maja 1922 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1][6].
Zmarł 1 lutego 1938 w wieku 74 lat[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h K. A.. Ś. p. Leonard Cybulski. „Głos Sądownictwa”. Nr 5, s. 401-402, 1938.
- ↑ Adwokat przysięgły Leonard Cybulski. „Tydzień”, s. 1, nr 17 z 12 kwietnia 1898.
- ↑ Wyniki wyborów. „Kurier”, s. 2, nr 240 z 19 października 1912.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Departamentu Sprawiedliwości Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego”, s. 230, nr 4 z 19 września 1917.
- ↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1931/1932. Warszawa: 1931, s. 6.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
