Bieg na 10 000 metrów mężczyzn podczas XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio rozegrano 14 października 1964 o godzinie 16:00 czasu miejscowego na Stadionie Olimpijskim w Tokio. Bieg toczył się początkowo od dyktando ówczesnego rekordzisty świataRona Clarke’a z Australii, który nie dysponując szybklim finiszem forsował mocne tempo gubiąc kolejnych rywali. Po 9000 metrach wraz z nim biegli jedynie Mohammed Gammoudi z Tunezji i niespodziewanie Amerykanin Billy Mills, który do tej pory nie był znany z imprez międzynarodowych. Na ostatnim wirażu Gammoudi wykorzystał, że Clarke był chwilowo zablokowany przez dublowanego zawodnika i wysforował się do przodu. Clarke walczył z nim na ostatniej prostej, gdy niespodziewanie zostali wyprzedzeni przez finiszującego po zewnętrznym torze Millsa. Zwycięstwo Millsa jest uznawane za jedną z większych niespodzianek w historii igrzysk olimpijskich[1].
Billy Mills (z lewej i Mohammed GammoudiRon Clarke
Wyniki
Poz. - pozycja
- rekord świata | - rekord krajowy | - rekord życiowy | = - wyrównany rekord życiowy | - najlepszy wynik w sezonie | = - wyrównany najlepszy wynik w sezonie | - rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 60. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).