Bieg na 400 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1900 w Paryżu rozegrano 14 lipca (eliminacje) i 15 lipca 1900 (finał) w Lasku Bulońskim. Początkowo miało wystąpić 10 lekkoatletów, ale w końcu wystartowało 5 zawodników z 4 krajów. W ten sposób w eliminacjach odpadł tylko 1 zawodnik. W dodatku jeden z biegaczy, którzy zakwalifikowali się do finału (William Lewis) w nim nie wystąpił, prawdopodobnie dlatego, że wypadł on w niedzielę.
Była to konkurencja rozegrana po raz pierwszy na igrzyskach olimpijskich. Biegi odbyły się na bieżni o obwodzie 500 m, a płotki były zrobione ze słupów telegraficznych, zaś ostatnią przeszkodą był rów z wodą.
Rekordy
Eliminacje
Rozegrano dwa biegi eliminacyjne. Po dwóch pierwszych zawodników awansowało do finału.
Bieg 1
Tewksbury pokonał Lewisa o 9 metrów.
Bieg 2
Bieg był formalnością, ponieważ obaj zawodnicy wchodzili do finału. Tauzin wygrał o kilka cali.
Finał
Przed biegiem finałowym faworytem gospodarzy był Tauzin, który był nieoficjalnym rekordzistą Europy (58,8 s), pięciokrotnym mistrzem Francji i podobno był niepokonany na tym dystansie. Jednak Tewksbury zaraz po starcie objął prowadzenie i wyraźnie wygrał o 5 metrów przed Tauzinem i o 9 metrów przed Ortonem. Lewis nie stanął na starcie, prawdopodobnie, ponieważ była to niedziela.
Przypisy
- ↑ Nieoficjalny, ustanowiony w biegu na 440 jardów przez płotki (402,34 m).