Bieg na 2500 m z przeszkodami rozgrywano tylko jeden raz na igrzyskach olimpijskich – w Paryżu w 1900. Był to również jedyny przypadek, kiedy rozegrano dwa biegi z przeszkodami na różnych dystansach (również bieg na 4000 m z przeszkodami). Bieg odbył się 15 lipca w Lasku Bulońskim. Ponieważ była to niedziela, kilku biegaczy amerykańskich zrezygnowało ze startu. Wystąpiło sześciu zawodników, każdy z innego kraju. Bieg był rozgrywany na bieżni o obwodzie 500 m, na której ustawiono przeszkody: płotki, kamienne murki i rów z wodą.
Zawodnicy szybko podzielili się na dwie grupy, ponieważ Wraschtil i Duhne nie byli w stanie wytrzymać tempa pozostałych. Pierwsza czwórka biegła razem aż do ostatniej prostej. Na niej Orton zaatakował z czwartej pozycji i zdecydowanie zwyciężył, wyprzedzając Robinsona o 10 jardów. Chastanié stracił do Robinsona 50 jardów.