Larry Clark
|
| Prawdziwe imię i nazwisko
|
Lawrence Donald Clark
|
| Data i miejsce urodzenia
|
19 stycznia 1943
Tulsa
|
| Zawód
|
reżyser, scenarzysta, producent filmowy, fotograf
|
| Lata aktywności
|
od 1962
|
|
|
| Strona internetowa
|
Larry Clark, właśc. Lawrence Donald Clark[1] (ur. 19 stycznia 1943 w Tulsie) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy, fotograf, autor książek i twórca teledysków.
Życiorys
Urodził się w Tulsie w Oklahomie jako drugie z trojga dzieci[2]. Clark był wrażliwym dzieckiem, które późno wchodziło w okres dojrzewania i mocno się jąkało[2].
Pierwsze doświadczenia w dziedzinie fotografii zdobył w latach szkolnych, kiicpedy pomagał matce w portretowaniu dzieci. Jego matka była wędrownym fotografem dla dzieci i Larry Clark od 13 roku życia pracował w rodzinnej firmie[3]. Jego ojciec był menadżerem ds. sprzedaży objazdowej w Reader Service Bureau, gdzie sprzedawał książki i czasopisma „od drzwi do drzwi” i rzadko bywał w domu[4]. W 1959 Clark zaczął wstrzykiwać swoim przyjaciołom amfetaminę[5].
W latach 1961–1963 studiował fotografię na Layton School of Art w Milwaukee w Wisconsin. W 1964 przeniósł się do Nowego Jorku, aby pracować jako freelancer, ale w ciągu dwóch miesięcy został powołany do United States Army[6]. W latach 1964–1965 brał udział w wojnie w Wietnamie. Od początku lat 60. rozpoczął dokumentację życia swoich przyjaciół w Oklahomie między 1963 a 1971 rokiem. Zdjęcia z tamtego okresu ukazały się w książce fotograficznej Tulsa (1971)[7]. Miasto było tutaj znane z piosenki Gene’a Pitneya „Twenty Four Hours From Tulsa” z 1960, wszystkich wartości dobrego samopoczucia i różowego, amerykańskiego spojrzenia na życie, tymczasem wersja Clarka zmieniła ten obraz, przedstawiając bezlitosne używanie narkotyków, przemoc i czynności seksualne[8].
W latach 1976–1978 spędził 19 miesięcy w więzieniu za złamanie warunkowego zwolnienia, na które został skazany za strzelenie do znajomego w ramię podczas gry w pokera[2]. W swoich niezwykle intensywnych i intymnych fotografiach Clark dokumentuje środowisko nastolatków eksperymentujących z narkotykami, przemocą i seksem[9]. Jego kolejny album Teenage Lust (1983) to „autobiografia” przedstawiająca jego nastoletnią przeszłość poprzez obrazy innych; zdjęcia rodzinne, zażywanie narkotyków przez nastolatków, graficzne zdjęcia nastoletniej aktywności seksualnej i młodych męskich naciągaczy na Times Square w Nowym Jorku. Twórczość fotograficzna Clarka jest bardzo filmowa i stała się inspiracją filmu Gusa Vana Santa Narkotykowy kowboj (Drugstore Cowboy, 1989)[10]. W 1992 skonstruował fotograficzny esej zatytułowany The Perfect Childhood (Doskonałe dzieciństwo), w którym zbadano wpływ mediów na kulturę młodzieżową[11].
Stał się najbardziej znany ze swojego kontrowersyjnego filmu Dzieciaki (Kids, 1995), za który był nominowany do Independent Spirit Awards[12], Złotej Palmy i Złotej Kamery na 48. festiwalu w Cannes. Jego praca koncentruje się przede wszystkim na młodzieży, która przypadkowo angażuje się w nielegalne zażywanie narkotyków, seks z nieletnimi i przemoc[13], a także jest częścią określonej subkultury, jak na przykład surfing, punk rock czy skateboarding[14].
Filmografia
Filmy
- Dzieciaki (Kids, 1995)
- Następny dzień w raju (Another Day in Paradise, 1998)
- Zabić drania (Bully, 2001)
- Nastoletni jaskiniowiec (Teenage Caveman, 2002, TV)
- Ken Park (2002)
- Rockersi z South Central (Wassup Rockers, 2005)
- Destricted – segment „Impaled” (2006)
- Marfa Girl (2012)
- The Smell of Us (2014, Francja)
- Marfa Girl 2 (2018)[15]
Teledyski
Przypisy
Linki zewnętrzne
