Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Laccaria, Hydnangiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Średnica 2–8 cm, za młodu półkulisty, potem wypukły, na koniec rozpostarty, płaski z nieco wklęsłym środkiem, czasami faliście powyginany. Podczas wilgotnej pogody jest prążkowany, podczas suchej prążkowania brak, niewidoczne jest również żłobkowanie brzegów. Powierzchnia młodych owocników delikatnie filcowata, potem chropowata, pokryta drobnymi, odstającymi łuseczkami. Barwa od żółtawoczerwonawej przez pomarańczowoczerwoną i cielisto brązową po brązowoczerwoną. Podczas suchej pogody blaknie i staje się blado ochrowy. Dość często kapelusz promieniście pęka wzdłuż blaszek[4].
Wysokość 6–12 cm, grubość 5–8 mm, kształt cylindryczny, często wygięty, przy podstawie zgrubiały, początkowo pełny, później pusty. Powierzchnia silnie włókienkowata, czasami spękana, barwa czerwonobrązowa lub ciemnobrązowa. Podstawa ciemniejsza od reszty trzonu i pokryta białymi strzępkami grzybni[4]
Występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji, Australii i Maroku w Afryce Północnej. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony[6].
Rośnie na ziemi w lasach i na ich obrzeżach, wyłącznie pod sosnami. Preferuje miejsca wilgotne, wśród mchów torfowców. Spotykany jest także na odpadach organicznych. Owocniki wytwarza od czerwca do listopada[3].
Gatunki podobne
lakówka dwubarwna (Laccaria bicolor). Najbardziej charakterystyczną jej cechą jest długo utrzymująca się fioletowa barwa podstawy trzonu,
Niektóre gatunki lakówek są morfologicznie trudne do odróżnienia. Najbardziej do lakówki okazałej podobna jest lakówka pospolita. Czasami można odróżnić ją po siedlisku – jest bardzo częsta i rośnie w różnego typu lasach i pod różnymi drzewami, lakówka okazała tylko pod sosnami, czasami można odróżnić ją po wielkości i budowie zewnętrznej – jest wyraźnie mniejsza, zwykle jej kapelusz nie przekracza 4 cm średnicy i ma blaszki rzadsze i zwykle tej samej barwy co kapelusz. Jednak pewne rozróżnienie tych gatunków czasami możliwe jest tylko mikroskopowo. Zarodniki l. pospolitej są kuliste lub niemal kuliste i mają wyraźne kolce, zarodniki l. okazałej są eliptyczne i mają drobne kolce[5].
.JPG)
.JPG)
_Pat_293248.jpg)
